บทที่4

1193 คำ
“เมื่อสักครู่ท่านลุงบอกว่าองครักษ์และฝ่าบาทถูกรมยา ถ้ายังงั้นก็หมายความว่าต้องมีเกลือเป็นหนอน ไม่เช่นนั้นคนร้ายไม่มีทางเข้ามาในตำหนักของฝ่าบาทได้ง่ายๆ” องครักษ์รามีลยังคงตั้งข้อสังเกตถึงเรื่องการลอบปลงพระชนม์เจ้าชายคาดีม รวมทั้งองครักษ์อีกหลายชีวิตด้วยกัน สิ่งที่องครักษ์รามีลพูดมานั้นตรงกับใจของเจ้าชายคาริม ที่ทรงนึกคิดอยู่ในใจตั้งแต่ได้ยินผู้เฒ่าอัลฮิม องครักษ์คนสนิทของพระบิดาพูดถึงเรื่องนี้แล้ว “ก่อนท่านพ่อจะถูกลอบปลงพระชนม์ ใครเป็นคนสุดท้ายที่อยู่กับท่านพ่อ” ทรงตรัสถามสุรเสียงห้วนจัด ดวงเนตรทั้งสองแข็งกร้าวเพราะไฟพิโรธ “เอ่อ...กระหม่อม...ไม่กล้าพูดพ่ะย่ะค่ะ” เมื่อผู้เฒ่าอัลฮิมอึกอักไม่กล้าตอบ แถมยังหลบตาไม่มองหน้า เจ้าชายคาริมจึงตะคอกถามดังลั่น ทำเอาผู้เฒ่าอัลฮิมและองครักษ์รามีลต้องสะดุ้งโหยงเพราะความตกใจไม่แพ้กัน “ตอบมา! ใครเป็นคนสุดท้ายที่อยู่กับท่านพ่อ!” “ในคืนวันนั้น กระหม่อมเห็น...เห็น...องค์รัชทายาทที่สอง เดินออกมาจากห้องบรรทมของฝ่าบาทเป็นคนสุดท้ายพ่ะย่ะค่ะ” “รัชทายาทคนที่สอง?” เจ้าชายคาริมทวนคำ พระพักตร์หล่อเหลาเต็มไปด้วยริ้วรอยของความงุนงง ก่อนจะตรัสถามต่อ “เจ้าแน่ใจหรืออัลฮิม ว่าเห็นองค์รัชทายาทคนที่สอง เดินออกมาจากห้องบรรทมของท่านพ่อเป็นคนสุดท้าย และไม่มีใครคนอื่นอีกแล้ว” “กระหม่อมมั่นใจพ่ะย่ะค่ะ ถึงกระหม่อมจะแก่แล้ว ดวงตาอาจจะฝ้าฟางไปบ้าง แต่กระหม่อมก็คงไม่ทักคนผิดในระยะห้าหลาหรอกพ่ะย่ะค่ะ” “เจ้ากำลังจะบอกว่าเจ้าได้คุยกับรัชทายาทคนที่สองด้วยยังงั้นหรือ” “พ่ะย่ะค่ะเจ้าชาย หม่อมเห็นองค์รัชทายาทถือตะเกียงน้ำมัน กำลังจะเข้าไปในห้องบรรทมของฝ่าบาท กระหม่อมก็เลยทักทายไปว่าพระองค์เอาอะไรมาให้ฝ่าบาท และองค์รัชทายาทก็บอกว่ามันเป็นตะเกียงน้ำมันหอมที่จะช่วยให้ฝ่าบาทคลายจากอาการเหน็ดเหนื่อย” “บัดซบ! ท่านลุงฮัสซันเป็นคนวางยาท่านพ่อ ซึ่งเป็นน้องชายแท้ๆ ของท่านเอง” เจ้าชายคาริมสบถลั่นทุบพระหัตถ์ไปบนประตูรถเต็มแรงจนเกิดเสียงดังไปทั่ว ทั้งโกรธทั้งเสียพระทัย เมื่อรู้ว่าสายเลือดของราชวงศ์อัลมาส ไคยล์ ได้ห้ำหั่นเข่นฆ่ากันเอง ทว่า! สิ่งที่เจ้าชายคาริมทรงนึกคิดอยู่นั้น ถูกต้องแค่เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น เพราะคนที่เป็นรัชทายาทองค์ที่สอง และคนที่เอาตะเกียงน้ำมันหอม ซึ่งแน่นอนว่าน้ำมันหอมถูกแทนที่ด้วยยาสลบ หาใช่เจ้าชายฮัสซันไม่ แต่เป็นคนที่เจ้าชายคาริมเคยหยอกล้อเล่นหัวมาตั้งแต่พระเยาว์ “เจ้าชายฮัสซันไม่ได้เป็นคนถือตะเกียงเข้าไปในห้องบรรทมของฝ่าบาท และเจ้าชายฮัสซันก็ไม่ใช่รัชทายาทองค์ที่สองอีกต่อไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ” “เจ้ากำลังพูดถึงใครกันอัลฮิม” เจ้าชายคาริมตรัสถามด้วยความไม่มั่นพระทัย การใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศเพื่อศึกษาเล่าเรียน ทำให้พลาดการรับรู้บางเรื่องบางอย่างในแผ่นดินเกิดอย่างนั้นหรือ?... “ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าท่านลุงกำลังพูดถึงใคร ถ้าหากเจ้าชายฮัสซันไม่ได้เป็นองค์รัชทายาทคนที่สองแล้ว ใครกันที่ถูกเลื่อนลำดับฐานันดรศักดิ์ให้เป็นองค์รัชทายาทคนที่สอง” องครักษ์รามีลสงสัยไม่ต่างจากเจ้าเหนือหัวหนุ่ม อีกทั้งยังงุนงงว่าตนเองพลาดข้อมูลเหล่านี้ได้อย่างไรกัน เพราะปกติแล้วเขาต้องคอยติดตามข่าวสารความเคลื่อนไหวภายในรัฐไบลาร์ เพื่อรายงานให้เจ้าชายคาริมทรงทราบตลอดเวลาพำนักอยู่ต่างประเทศ “เจ้าชายลองมองออกไปนอกตัวรถสิพ่ะย่ะค่ะ” ผู้เฒ่าอัลฮิมเอ่ยเป็นนัยๆ ยังไม่กล้าบอกเจ้าชายคาริมถึงเรื่องที่ตนเองถูกเจ้าชายฮัสซันและบรรดาลิ่วล้อเกือบทั้งสภาบังคับทางอ้อม แต่เขาเชื่อว่าอีกไม่กี่นาที เจ้าชายคาริมผู้ฉลาดเป็นกรดจะต้องตรัสถามออกมา เพราะเขารู้ว่าพระองค์เริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นสองข้างทางถนนแล้ว เจ้าชายคาริมทรงทำตามคำแนะนำของผู้เฒ่าอัลฮิม ทรงทอดดวงเนตรจ้องมองเขม็งไปนอกตัวรถ และก็ต้องขมวดพระขนงเข้าหากันแทบเป็นเส้นตรง เมื่อเห็นข้อความแสดงความยินดีต่างๆ ซึ่งถูกเขียนลงบนป้ายผ้าและป้ายที่เป็นแบบไม้ ปักอยู่สองข้างทางถนน “เจ้าหญิงไนย์ดา อัลมาส ไคยล์” เจ้าชายคาริมอ่านชื่อที่ปรากฏขึ้นบนป้ายต่างๆ ทุกป้าย ซึ่งถูกประดับอยู่ทั่วสองข้างทางถนน “เจ้ากำลังจะบอกเราว่าเจ้าหญิงนอกสายเลือดผู้นี้ ได้กลายมาเป็นองค์รัชทายาทคนที่สองแทนท่านลุงฮัสซันอย่างนั้นหรือ” “พ่ะย่ะค่ะเจ้าชาย เจ้าชายฮัสซันใช้อำนาจเบ็ดเสร็จในการสละตำแหน่งองค์รัชทายาท แล้วให้เจ้าหญิงไนย์ดาครองตำแหน่งแทนพ่ะย่ะค่ะ” “เจ้าชายฮัสซันทำแบบนั้นเพื่ออะไรกัน” องครักษ์รามีลถามอย่างงุนงง มองไม่ออกว่าเจ้าชายฮัสซันกำลังเล่นเกมอะไรอยู่ และทำไมเจ้าชายฮัสซันต้องทำอะไรให้ยุ่งยาก ปลดตัวเองออกจากตำแหน่งองค์รัชทายาท แล้วแต่งตั้งเจ้าหญิงไนย์ดาให้เป็นองครัชทายาทแทนพระองค์ทำไม ในขณะองครักษ์รามีลมองเกมของเจ้าชายฮัสซันไม่ออก แต่เจ้าชายคาริมผู้ฉลาดหลักแหลมกลับเข้าใจอย่างทะลุปรุโปร่งถึงการกระทำของเจ้าชายฮัสซัน “ผู้หญิง! เป็นเพศที่อ่อนโยน พูดไพเราะ ใช้รอยยิ้มหวานๆ ทำให้เพศบุรุษยอมสยบต่อเธอ และความเป็นอิสตรีเพศ ย่อมเป็นที่รักของราษฎรได้ง่ายกว่าความเป็นผู้ชายที่แข็งทื่อเหมือนท่านลุง” “เจ้าชายทรงชาญฉลาดหลักแหลมยิ่งนัก ที่เจ้าชายตรัสมานั้นถูกต้องทุกอย่าง กระหม่อมเชื่อว่าเจ้าชายฮัสซันต้องการใช้เจ้าหญิงไนย์ดาเป็นหุ่นเชิดของพระองค์” ผู้เฒ่าอัลฮิมเอ่ยบอกตามรูปเกมที่น่าจะเป็นเช่นนั้น แม้ไม่เห็นด้วยกับการแต่งตั้งเจ้าหญิงไนย์ดาเป็นองค์รัชทายาททั้งๆ ที่ไม่มีสิทธิ์เช่นนั้น แต่พวกเขาก็คัดค้านอำนาจของเจ้าชายฮัสซันไม่ได้ “เจ้าชายฮัสซันนี่ฉลาดเป็นกรดเลยนะพ่ะย่ะค่ะ” องครักษ์รามีลเอ่ยชมและเหน็บแนมท่านลุงของเจ้าชายคาริมไปพร้อมๆ กัน “ตอนนี้เราไม่สนใจทั้งนั้นว่าใครจะเป็นรัชทายาทแทนใคร แต่ที่เราต้องการคือลากคอเจ้าหญิงไนย์ดามาเค้นเอาความจริงเรื่องการวางยาท่านพ่อ” เจ้าชายคาริมตรัสสุรเสียงเย็นยะเยือก ดวงเนตรจ้องมองเขม็งไปยังป้ายชื่อที่มีชื่อของเจ้าหญิงไนย์ดาติดอยู่ เสียดายที่ไม่มีภาพของเจ้าหญิงนอกสายเลือดผู้นี้ติดอยู่ด้วย ไม่เช่นนั้นพระองค์จะได้เห็นใบหน้าของหญิงใจอำมหิตที่ฆ่าท่านพ่อของพระองค์ ซึ่งเธอคงมีใบหน้าอัปลักษณ์ไม่ต่างจากจิตใจอันโหดเหี้ยม!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม