นาราแทบจะวิ่งผ่านน้ำด้วยกลัวว่าถ้าอาบน้ำนาน ผีแม่สามีจะตามมาวุ่นวายให้เธอได้ขวัญหนีดีฝ่ออีก แต่เธอก็ต้องมาขวัญเสียตอนออกจากห้องน้ำอยู่ดี เพราะหลังจากนั้น ปราณีก็คอยกำกับเธอทุกอย่าง ตั้งแต่การเลือกเสื้อผ้า การแต่งหน้า ทำเผ้าผมให้ดีประหนึ่งว่าจะไปทำธุระสำคัญที่ไหน นั่นก็เพราะ... “เวลาปรานต์เห็นเธอจะได้สบายตาสบายใจ ไม่ใช่ไปในสภาพผมเผ้ารุงรัง หน้าไม่แต่ง อยู่บ้านก็ต้องดูแลตัวเอง อย่าปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ผัวระอา” ...เพราะปรานต์ล้วนๆ เลย นาราลอบถอนหายใจไปกี่ร้อยรอบแล้วก็ไม่รู้ ถ้าต้องให้เธอมาทำเรื่องยุ่งยากน่ารำคาญอย่างนี้ไม่เว้นวันละก็ เธอยอมตายดีกว่า! ...ทำเป็นคิดไป ใจจริงไม่กล้าหรอก ปอดแหกอย่างกับอะไรดี นารายอมทำตามที่ผีแม่สามีสั่งทุกเม็ดก่อนออกจากบ้าน ฝ่าแดดร้อนๆ เดินตรงไปยังศาลาสำหรับพักผ่อนกลางไร่ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตัวบ้านนัก มือข้างหนึ่งยกขึ้นป้องใบหน้าไม่ให้แดดมาโดนจังๆ ดวงตาหรี่เ