เสร็จจากทานข้าวผมเดินมาส่งทุกคนที่โรงแรม แต่หวายรีบอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นไปนอนหลับตั้งแต่นั่งกินข้าวแล้ว ผมไม่ค่อยหิวจึงอาสาอุ้มมานอนบนตักแทนเธอจะได้ทานข้าวสะดวก หึหึเอาใจว่าที่พ่อตาหน่อย
@โรงแรม
พ่อ: กลับเลยก็ได้นะพ่อหนุ่ม ดึกแล้วอันตราย
น้านี: บ้านพ่อหนุ่มอยู่ไกลไหมจ้ะ
ผม: ไม่เท่าไหร่ครับ
พ่อ: ไว้มีโอกาสคงได้เจอกันอีกนะ
ผม: ครับ งั้นผมขอตัวนะครับ สวัสดีครับ
หลังจากพ่อตากับน้านีขึ้นที่พักไปแล้วเอาล่ะ ในเมื่อผมเป็นสุภาพบุรุษผมเลยต้อง....
ผม: ขอโทษนะครับ ผู้หญิงที่อุ้มเด็กเข้ามาเมื่อกี้อยู่ห้องไหนครับ
พนักงาน: เอ่อ...ทางเราไม่สามารถบอกได้จริงๆค่ะ มันเป็นข้อมูลของลูกค้า
ผม: นั่นภรรยากับลูกผมเองครับ พอดีผมเพิ่งมาถึงโทรหาก็ไม่ติดลูกผมไม่สบายครับ ผมจะพาไปหาหมอ
พนักงาน: งั้นรอสักครู่นะคะ
ผม: ครับ
พนักงาน: ห้อง020ค่ะ มีอะไรให้ทางโรงแรมช่วยไหมคะ
ผม: ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ
ผมเดินมาถึงหน้าห้อง020 ก็รีบเคาะประตูเรียกเธอไม่นานประตูห้องก็ค่อยๆเปิดออก
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"
แกร๊ก!
หวาย: เฮ้ยมาได้ไงอะ แล้วคุณรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ห้องนี้
ผมรีบดันตัวเธอเข้าไปในห้อง เธอขัดขืนแต่สู้แรงผมไม่ได้เพราะผมตัวใหญ่กว่า
ผม: เบาๆเดี๋ยวลูกเราตื่น//ผมปิดปากเธอไว้แต่เธอดิ้นจนหลุด
หวาย: อื้ออออ พี่มาทำไม!
ผม: พี่คิดถึงเราอะ
หวาย: ปัญญาอ่อน!!!
ผม: เฮ้ยแรงไปหรือเปล่ามาว่าพี่ทำไม
หวาย: ออกไปไม่งั้นหนูจะร้องให้คนช่วย
ผม: ใจเย็นๆดิ
ผมสบตากับเธอแววตาของเธอเป็นประกาย ผมสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยน
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"
ผม: นัดใครไว้!!//หันไปมองหน้าเธอแต่เธอก็มีสีหน้าตกใจ
หวาย: จะใครล่ะ ก็พ่อหนูไง!!!
ผม: ฉิบหายและกู คะแนนจะติดลบก็คราวนี้แหละ
หวาย: หลบๆ พี่ต้องหลบไปแอบๆ แอบไหนอ่ะ
ผม: หวาย! //ผมดึงหวายเข้ามาจูบจนเธอจะหยุดนิ่งแต่เหมือนสติกลับมาอีกครั้งเธอรีบดันผมออกจนกระเด็น
หวาย: พี่!!
ผม: ใจเย็นๆ เดี๋ยวพี่หาที่ซ่อนเอง
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อไปหลบในอ่างอาบน้ำแล้วดึงผ้าม่านมาปิดไว้ หวังว่าพ่อเธอคงไม่เข้ามาเจอ
//หวาย//
หัวใจอีหวายเกือบหลุดออกมาจากอก หลังจากที่พี่เตอร์เข้าไปซ่อนแล้ว ฉันรีบทำปิดประตูห้องน้ำก่อนมาเปิดประตูห้อง
พ่อ: ทำไมนานจัง ทำอะไรอยู่ลูก
หวาย: ท้องเสียนิดหน่อยค่ะ พ่อมีอะไรหรือเปล่าโอเวียร์หลับไปแล้วนะ
พ่อ: มาดูความเรียบร้อย //พ่อของเธอเดินสำรวจตรงระเบียง ก่อนมาหยุดอยู่หน้าห้องน้ำ
หวาย: พ่อ!!!
พ่อ: จะเสียงดังทำไม มีอะไร
หวาย: หนูเพิ่งออกจากห้องน้ำกลิ่นยังไม่หมดเลย นี่มาอีกชุดแล้วเนี่ยพ่อออกไปก่อน ขรี้จะแตกแล้ว
พ่อ: เออๆ หายากินด้วยล่ะ มีอะไรโทรหาพ่อนะ นี่มีดพก
หวาย: โหพ่อ จะมีใครมาทำอะไรหนูได้ พ่อไปนอนพักผ่อนเถอะหนูขอเข้าห้องน้ำก่อน
หลังจากที่พ่อของฉันออกไปแล้ว....
แกร๊ก.....//เสียงประตูเปิด
เตอร์: พ่อดุจังวะ
หวาย: นี่ยังน้อยนะ
เตอร์: คงออกไปไม่ได้แล้วล่ะ ออกไปพ่อยิงแน่เลย
หวาย: ป่านนี้กลับห้องไปแล้วมั้ง พี่รีบไปเถอะ
เตอร์: เดี๋ยวดิ
ร่างของฉันถูกดึงไปจูบอีกครั้ง ครั้งนี้เขาจูบแบบดูดดื่ม มือไม้อ่อนจนมีดพกหล่นไม่รู้ตัว พี่เตอร์ดันตัวเราชิดกำแพงสองมือประคองใบหน้าเพื่อป้อนจูบ
เตอร์: ไม่ไหวแล้ว....ขอ...
หวาย: ไม่ได้!!
เตอร์: นะ.....พี่คิดถึงหนูมากเลย พี่ขอโทษพี่ไม่หักห้ามใจ
หวาย: พี่กลับไปเถอะ อย่าทำแบบนี้เลยหนูมีลูกแล้วนะ ผ่านผู้ชายมาแล้ว หนูไม่คู่ควรกับพี่หรอก
เตอร์: ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย พี่ไม่อยากทำร้ายหัวใจตัวเองแล้ว
หวาย: แต่พี่จะทำร้ายหัวใจหนูนะ
เตอร์: เราลองมาคุยๆกันมั้ย เมื่อกี้พี่รุกเราหนักไปหน่อย เราคงตกใจ
หวาย: เฮ้อ....เราต่างกันเกินไปค่ะ พี่เป็นใครหนูเป็นใคร
เตอร์: ไม่เป็นไรหลังจากนี้ถือว่าเราศึกษาดูใจกันไปก่อนแล้วกันเนอะ :)
หวาย: อื้อออออ
เตอร์: งั้นคืนนี้พี่ก็นอนกับหนูได้แล้วดิ
หวาย: บ้า ใครอนุญาตคะ
เตอร์: พี่อนุญาตเอง
พูดจบเขาก็ตรงดิ่งไปนอนบนที่นอน แถมเว้นที่ตรงกลางไว้ให้ฉันอีกด้วย
หวาย: จะเล่นแบบนี้ใช่ปะ!!
"แบบนี้มันต้องโดน"