ส่งเข้านอน

844 คำ
เสร็จจากทานข้าวผมเดินมาส่งทุกคนที่โรงแรม แต่หวายรีบอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นไปนอนหลับตั้งแต่นั่งกินข้าวแล้ว ผมไม่ค่อยหิวจึงอาสาอุ้มมานอนบนตักแทนเธอจะได้ทานข้าวสะดวก หึหึเอาใจว่าที่พ่อตาหน่อย @โรงแรม พ่อ: กลับเลยก็ได้นะพ่อหนุ่ม ดึกแล้วอันตราย น้านี: บ้านพ่อหนุ่มอยู่ไกลไหมจ้ะ ผม: ไม่เท่าไหร่ครับ พ่อ: ไว้มีโอกาสคงได้เจอกันอีกนะ ผม: ครับ งั้นผมขอตัวนะครับ สวัสดีครับ หลังจากพ่อตากับน้านีขึ้นที่พักไปแล้วเอาล่ะ ในเมื่อผมเป็นสุภาพบุรุษผมเลยต้อง.... ผม: ขอโทษนะครับ ผู้หญิงที่อุ้มเด็กเข้ามาเมื่อกี้อยู่ห้องไหนครับ พนักงาน: เอ่อ...ทางเราไม่สามารถบอกได้จริงๆค่ะ มันเป็นข้อมูลของลูกค้า ผม: นั่นภรรยากับลูกผมเองครับ พอดีผมเพิ่งมาถึงโทรหาก็ไม่ติดลูกผมไม่สบายครับ ผมจะพาไปหาหมอ พนักงาน: งั้นรอสักครู่นะคะ ผม: ครับ พนักงาน: ห้อง020ค่ะ มีอะไรให้ทางโรงแรมช่วยไหมคะ ผม: ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ ผมเดินมาถึงหน้าห้อง020 ก็รีบเคาะประตูเรียกเธอไม่นานประตูห้องก็ค่อยๆเปิดออก "ก๊อก ก๊อก ก๊อก" แกร๊ก! หวาย: เฮ้ยมาได้ไงอะ แล้วคุณรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ห้องนี้ ผมรีบดันตัวเธอเข้าไปในห้อง เธอขัดขืนแต่สู้แรงผมไม่ได้เพราะผมตัวใหญ่กว่า ผม: เบาๆเดี๋ยวลูกเราตื่น//ผมปิดปากเธอไว้แต่เธอดิ้นจนหลุด หวาย: อื้ออออ พี่มาทำไม! ผม: พี่คิดถึงเราอะ หวาย: ปัญญาอ่อน!!! ผม: เฮ้ยแรงไปหรือเปล่ามาว่าพี่ทำไม หวาย: ออกไปไม่งั้นหนูจะร้องให้คนช่วย ผม: ใจเย็นๆดิ ผมสบตากับเธอแววตาของเธอเป็นประกาย ผมสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยน "ก๊อก ก๊อก ก๊อก" ผม: นัดใครไว้!!//หันไปมองหน้าเธอแต่เธอก็มีสีหน้าตกใจ หวาย: จะใครล่ะ ก็พ่อหนูไง!!! ผม: ฉิบหายและกู คะแนนจะติดลบก็คราวนี้แหละ หวาย: หลบๆ พี่ต้องหลบไปแอบๆ แอบไหนอ่ะ ผม: หวาย! //ผมดึงหวายเข้ามาจูบจนเธอจะหยุดนิ่งแต่เหมือนสติกลับมาอีกครั้งเธอรีบดันผมออกจนกระเด็น หวาย: พี่!! ผม: ใจเย็นๆ เดี๋ยวพี่หาที่ซ่อนเอง ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อไปหลบในอ่างอาบน้ำแล้วดึงผ้าม่านมาปิดไว้ หวังว่าพ่อเธอคงไม่เข้ามาเจอ //หวาย// หัวใจอีหวายเกือบหลุดออกมาจากอก หลังจากที่พี่เตอร์เข้าไปซ่อนแล้ว ฉันรีบทำปิดประตูห้องน้ำก่อนมาเปิดประตูห้อง พ่อ: ทำไมนานจัง ทำอะไรอยู่ลูก หวาย: ท้องเสียนิดหน่อยค่ะ พ่อมีอะไรหรือเปล่าโอเวียร์หลับไปแล้วนะ พ่อ: มาดูความเรียบร้อย //พ่อของเธอเดินสำรวจตรงระเบียง ก่อนมาหยุดอยู่หน้าห้องน้ำ หวาย: พ่อ!!! พ่อ: จะเสียงดังทำไม มีอะไร หวาย: หนูเพิ่งออกจากห้องน้ำกลิ่นยังไม่หมดเลย นี่มาอีกชุดแล้วเนี่ยพ่อออกไปก่อน ขรี้จะแตกแล้ว พ่อ: เออๆ หายากินด้วยล่ะ มีอะไรโทรหาพ่อนะ นี่มีดพก หวาย: โหพ่อ จะมีใครมาทำอะไรหนูได้ พ่อไปนอนพักผ่อนเถอะหนูขอเข้าห้องน้ำก่อน หลังจากที่พ่อของฉันออกไปแล้ว.... แกร๊ก.....//เสียงประตูเปิด เตอร์: พ่อดุจังวะ หวาย: นี่ยังน้อยนะ เตอร์: คงออกไปไม่ได้แล้วล่ะ ออกไปพ่อยิงแน่เลย หวาย: ป่านนี้กลับห้องไปแล้วมั้ง พี่รีบไปเถอะ เตอร์: เดี๋ยวดิ ร่างของฉันถูกดึงไปจูบอีกครั้ง ครั้งนี้เขาจูบแบบดูดดื่ม มือไม้อ่อนจนมีดพกหล่นไม่รู้ตัว พี่เตอร์ดันตัวเราชิดกำแพงสองมือประคองใบหน้าเพื่อป้อนจูบ เตอร์: ไม่ไหวแล้ว....ขอ... หวาย: ไม่ได้!! เตอร์: นะ.....พี่คิดถึงหนูมากเลย พี่ขอโทษพี่ไม่หักห้ามใจ หวาย: พี่กลับไปเถอะ อย่าทำแบบนี้เลยหนูมีลูกแล้วนะ ผ่านผู้ชายมาแล้ว หนูไม่คู่ควรกับพี่หรอก เตอร์: ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย พี่ไม่อยากทำร้ายหัวใจตัวเองแล้ว หวาย: แต่พี่จะทำร้ายหัวใจหนูนะ เตอร์: เราลองมาคุยๆกันมั้ย เมื่อกี้พี่รุกเราหนักไปหน่อย เราคงตกใจ หวาย: เฮ้อ....เราต่างกันเกินไปค่ะ พี่เป็นใครหนูเป็นใคร เตอร์: ไม่เป็นไรหลังจากนี้ถือว่าเราศึกษาดูใจกันไปก่อนแล้วกันเนอะ :) หวาย: อื้อออออ เตอร์: งั้นคืนนี้พี่ก็นอนกับหนูได้แล้วดิ หวาย: บ้า ใครอนุญาตคะ เตอร์: พี่อนุญาตเอง พูดจบเขาก็ตรงดิ่งไปนอนบนที่นอน แถมเว้นที่ตรงกลางไว้ให้ฉันอีกด้วย หวาย: จะเล่นแบบนี้ใช่ปะ!! "แบบนี้มันต้องโดน"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม