หลังจากวันนั้นอีกอาทิตย์เราก็กลับบ้านค่ะ ตั้งแต่วันนั้นไม่ได้เจอกันอีกเลย คิดซะว่าไปชดใช้กรรมชาติที่แล้วเราคงไปข่มขืนเขา หึหึ
พ่อ: ไปเที่ยวมาเป็นไงบ้างตัวแสบ
โอเวียร์: นุกๆ ค่ะ
เรา: สนุกค่ะลูก
น้านี: สบายใจขึ้นแล้วใช่มั้ยเรา
เรา: ก็นิดนึงค่ะ
พ่อ: ไม่สนใจไปหาที่ลงทุนที่ระยองบ้างเหรอ ลูกยายแป๊วมันไปขายส้มตำตอนนี้เปิดร้านแล้วนะ
เรา: ไม่อะพ่อ อยู่กันแบบนี้ก็ดีแล้ว
พ่อ: แต่พ่ออยากลงทุน
น้านี: เก็บเงินไว้รักษาเบาหวานเถอะพี่
ฮ่าๆ
//เตอร์//
ผมไม่เห็นหวายเป็นอาทิตย์และก็ไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหนด้วย ตอนแรกผมคิดว่าทำงานอยู่กับพวกเมียไอ้นิคผมตามสืบอยู่พักนึงก็ไม่เห็นแม้แต่เงา แกล้งชวนไอ้แสงมาดื่มที่ร้านมันก็บอกพึ่งเคยเห็นหวายก็วันนั้นแหละแล้วก็ไม่เจออีกเลย ถ้าผมถามเมย์ก็จะโดนสงสัย เอาไงดีว่ะ หรือเธอโกรธจนหนีผมไปไหนแล้ว
เต้: ช่วงนี้ไม่ยิ้มแล้วเหรอพี่
ผม: ดูอารมณ์กูด้วย//ผมเงยหน้ามองมันไอ้น้องเวร
เต้: โห่ ผมแค่ล้อเล่นเอง
ผม: กูเพื่อนเล่นมึงหรือไง
ผมนอนเล่นเกมส์อยู่พักนึง ในเกมส์ดันมีเสียงจากคนในทีมคุยกันเจื้อยแจ้วน่ารำคาญจริงๆ
ช: พรุ่งนี้เอาขนมปังรวมส่งร้านแม่พี่ด้วยนะหวาย
ญ: ได้ค่ะหนูบอกพ่อไว้แล้ว
ช: โอเวียร์หลับแล้วเหรอ
ญ: ยังเลยค่ะ เล่นอยู่กับพิมในห้อง
เฮ้ยยย ชัดเลยเสียงก็ใช่ แถมมีเพื่อนชื่อพิมอีก
ผม: แครกๆๆ //ผมแกล้งไอ แต่ทั้งคู่ก็ยังคุยกันต่อไม่สนใจผม
ผม:แครกๆๆ
ญ: เอาที่ตรวจatkมั้ยคะถ้าจะไอขนาดนี้
ผม: เอามาส่งมั้ยล่ะ //ผมตอบกลับ
และทุกอย่างก็เงียบไปเลย เธอปิดไมค์ปิดลำโพงไปแล้ว ผมสมัครเฟซสำรองไปส่องเฟซเธอ ทำเอาผมสำลักน้ำเกือบตายยัยนี่ร้ายไม่เบา
"หงุดหงิดอยากเผาร้านเหล้า"
ผม: แม่งโกรธกูจริงๆ แหละ
เลื่อนเฟซบุ๊กไปเรื่อยๆ ดูรูปเธองานที่บ้านเธอ จนรู้ว่าเธอทำธุรกิจโรงงานเบเกอรี่ ผมลองทักแชตไปสั่งขนมและเธอก็ตอบทันที
ผม: สั่งขนมครับ ราคาเท่าไหร่บ้างครับ
หวาย: สวัสดีค่ะ คุณพี่สนใจขนมอะไรคะ//เธอส่งรายการขนมมา
ผมสั่งไปเยอะมากจนเธอตกใจ
หวาย: เออพี่เอาไปเลี้ยงโรงทานเหรอคะ
ผม: ใช่ครับ//ถามจริงแค่เจอพระธุดงค์กูยังเบรินยางใส่เลย
หวาย: ถ้าพี่เอาไปเลี้ยงโรงทานหนูจะแถมไปให้ค่ะ ขอทำบุญด้วย :)
ผม: ครับๆ รวมยอดให้ผมหน่อยนะครับผมจะโอนเงินให้
หลังจากเธอส่งเลขบัญชีมาผมจึงโอนเงินให้เธอพร้อมชื่อ-ที่อยู่
คืนนั้นผมนอนหลับฝันดีเลยล่ะ เธอน่ารักจริงๆ :)
//หวาย//
สุดท้ายพ่อก็มาดูที่เปิดร้านกาแฟ แกอยากมีคาเฟ่และที่นี่พนักงานนิคมอุตสาหกรรมมันเยอะมาก แกบอกมองอนาคตไว้แล้ว มันต้องดี แต่น้าค้านพ่อก็ไม่กล้าขัด (มั้งนะ)
หวาย: พ่อน่าจะเก็บเงินไว้นะ เกิดเจอวิกฤตเศรษฐกิจแย่อีก
พ่อ: ไม่!!! //พ่อฉันกอดกระเป๋าเงินไว้แน่น
น้านี: ดูสิทำตัวเป็นเด็กไปได้
เราขับรถมาจนถึงระยองแต่พ่อไม่อยากไปรบกวนบ้านเมย์เราเลยหาที่พักโรงแรมแถวๆทะเล เพราะโอเวียร์เปิดรูปตอนถ่ายไว้ครั้งก่อนให้ดู แกเลยอยากมาบ้าง
หวาย: วันนี้กินอาหารทะเลกันมั้ยคะ
น้านี: เอาสิน้าไม่ได้กินมานานแล้ว
พ่อ: ดีๆๆ พ่อเอาด้วย โอเวียร์กินมั้ยลูก
โอเวียร์: จินจ้าาา
หวาย: เมื่อไหร่จะพูดชัดเนี่ย
น้านีถ่ายรูปให้เราสวยมากๆ เราใส่ชุดเดรสสีขาว นั่งโพสต์ท่ากับโอเวียร์ ลงเฟซปุ๊ปคอมเมนต์กระหน่ำเลย
เมย์: งอนอ่ะ ทำไมไม่มาหากู
พิม: มึงสวยอ่ะ
นิค: ว๊าวววววว
แสง: พี่เตอร์ถามหาอยู่อ่ะ!
และทุกเมนต์ก็ไปตอบเมนต์ของแสงรัวๆๆๆๆๆ
//เตอร์//
ผมเข้าเฟซสำรองไปส่องถึงกับงงเลย เธอมาที่นี่เหรอ แล้วไอ้เหี้ยแสงมึงไปคอมเมนต์ทำเหี้ยอะไรวะ!!! ผมขับรถมาตามที่เธอเช็กอิน เดินอยู่ริมทะเลก็ไม่เจอสักที
"โอเวียร์พึ่งกินข้าวอิ่มอย่างวิ่งสิลูก"
"โอ๊ย แงงงง "
ผม: เฮ้ยหนูเจ็บไหม!
เด็กตัวเล็กวิ่งสะดุดขวดน้ำก่อนล้มหน้าทิ่มผมที่อยู่ใกล้สุดจึงรีบไปอุ้มแล้วปัดทรายออกจากหน้าให้เธอ
ผม: ไม่ร้องนะครับ
"โอเวียร์แม่บอกแล้วว่าอย่างวิ่ง ดูสิเปื้อนหมดเลย"
ผมหันไปมองเสียด้วยความตกใจ เป็นเธอจริงๆครับ เธอคนนั้นที่ผมตามหา หัวใจผมเต้นตึกๆ หูอื้อไปหมดวันนี้เธอสวยจัง
หวาย: พี่เตอร์....
เตอร์: พี่ปัดทรายออกแล้วล่ะแต่คงเจ็บหน้าทิ่มไปเต็มๆเลย
หวาย: ขอบคุณค่ะ มาโอเวียร์มาหาแม่
เธอรับลูกไปก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ ที่โต๊ะมีผู้ใหญ่อยู่2คนกำลังทานข้าวกันอยู่ ผมหันไปเห็นของเล่นน่าจะเป็นของลูกเธอจึงหยิบแล้วเอาไปคืนที่โต๊ะ
ผม: เอ่อ....ผมเห็นตกอยู่ใช่ของลูกเรามั้ย
"เอ้าไปทำตกตรงไหนล่ะเนี้ยพึ่งจะซื้อหยกๆ"
หวาย: ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ช่วยโอเวียร์ไว้
ผม: ไม่เป็นไรครับ ขนมอร่อยมากเลยนะเด็กๆชอบ
" อ้าวรู้จักพวกเราเหรอถึงได้รู้ว่าเราทำขนม"
หวาย: นั่นสิ พี่เคยสั่งกินหรือคะ? //เธอทำท่าเหมือนจะนึกออก
ผม: พี่เองที่สั่ง พอดีวันเกิดน้องชายพี่น่ะเลยสั่งไปเลี้ยงเด็กๆ
"อ่อคนที่สั่งเยอะๆใช่มั้ย มาๆเจอตัวแล้วกินอะไรหรือยังมานั่งด้วยกันเลยมา"
หวาย: พ่อ...เกรงใจเค้า เค้านัดใครไว้หรือเปล่า
ผม: เปล่าพี่ตั้งใจมากินข้าว แต่โต๊ะที่ร้านน่าจะเต็มหมดแล้ว
หวาย: ก็ไปร้านอื่นสิคะ
น้านี: ยัยหวาย!!
พ่อ: เรานี่ยังไง มาๆพ่อหนุ่มมานั่งนี่มา
ผม: ขอบคุณครับ//ผมนั่งแล้วหันไปยักคิ้วให้เธออย่างผู้ชนะคิดจะหนีผมเหรอ หึ!
หวาย: น่าเบื่อ!
พ่อ: พ่อหนุ่มสั่งเลยเดี๋ยวลุงเลี้ยงเอง
ผม: ไม่เป็นไรครับผมทานอะไรก็ได้
"ปี้ๆๆๆ เย่นย้ามมมม"(พี่ๆๆๆ เล่นน้ำ)
ผม:ฮะ
น้านี: เค้าชวนเล่นน้ำจ้ะ
ผม: มันเย็นแล้วนะครับ เล่นน้ำตอนนี้จะไม่สบายนะ อยากโดนคุณหมอฉีดยาเหรอ
"เจ็บๆๆๆๆ"
เด็กน้องมุ่นหน้าซบที่พุงหวาย ผมไม่กล้าแสดงตัวอะไรมากเลยครับ เกรงใจพ่อกับน้า แต่เธอก็ยังนิ่งๆ ไม่สบตา ไม่คุยกับผม แต่ผมคิดว่าไม่ใช่ปัญหาครับดูแล้วเข้าทางผู้ใหญ่น่าจะดีที่สุด
เฮ้ยย สรุปผมชอบเธอเหรอเนี่ย