ผมนั่งเคลียร์งานอยู่ในห้องทำงานอยากเคลียร์งานให้เสร็จ จะได้รีบกลับไปหาหวายสักที คิดถึงอ้อมกอด คิดถึงรอยยิ้ม ถ้าตอนนี้มีหวายมานั่งอยู่ข้างๆก็คงดี
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!
ผม: เข้ามา//ก้มหน้าเคลียร์งานต่อ
โซ: นายครับรีบไปที่สโมสรด่วนเลยครับ
ผม: มีเรื่องอะไร
โซ: คนของเราจับลูกหนี้ที่หนีไปเล่นบ่อน××ของคู่อริได้แล้วครับ
ผม: อืม...//ผมวางปากกาแล้วลุกเดินนำหน้าลูกไป
@สโมสร
ลูกหนี้: ปล่อยกูนะ พวกมึงไม่รู้เหรอว่ากูเป็นคนของใคร
ผม: แล้วตอนนี้คนของมึงเอาเงินมาช่วยมึงได้หรือเปล่าล่ะ
ทันทีที่ผมพูดจบ ลูกน้องที่ยืนอยู่ก็ก้มคำนับผมทันที
ลูกหนี้: มึงเป็นใครวะ!!
โซ: นี่คือนายใหญ่ที่มาดูแลทุกอย่างแทนคุณเฉิน
ลูกน้องส่งเอกสารบิลของลูกหนี้ให้ผมดูจนละเอียด ก่อนจะวางไว้บนโต๊ะด้วยความโมโห ทำเอาลูกน้องหลายคนสะดุ้งรีบก้มหน้า
ผม: นี่มึงติดหนี้กูเป็นล้าน สักบาทไม่เคยคืนแต่มีเงินไปเล่นบ่อนอื่น มึงคิ
