Chapter 5: ผัวจำเป็นของน้องริน 2(NC)

1222 คำ
“อือ พี่เก้า ดีจัง เร็วอีกนิดนะคะ อ๊ะ อา...อืม...” น้องรินครางระงม ขณะมือฉันขยับเร็วรัว จนเกิดเสียงเฉอะแฉะดังก้องไปทั่วห้อง ตอนนี้ฉันผละจากการจูบแล้ว คิดว่าแค่มืออย่างเดียวน้องรินก็น่าจะไปถึงจุดนั้น ทว่าฉันชะงักไป เมื่อน้องรินสอดมือเข้ามาในเสื้อของฉัน มือที่ยังว่างของฉันจับมือน้องรินไว้ พร้อมส่ายหน้า แม้สีหน้าน้องจะขัดใจ แต่อารมณ์ที่เตลิดของน้องก็ไม่มีเวลาซักถาม ฉันเร่งมือขยับอยู่ในช่องทางคับแคบ แล้วป้อนจูบปลุกเร้าอีกครั้ง “อะ อา พี่เก้าขา รินเสียวจังเลยค่ะ อือ อา อ๊ะ” ฉันขยับนิ้วรัวอีกครั้ง ไม่นานน้องรินก็หวีดร้องอย่างสุขสมตัวสะท้าน ก่อนซุกซบกับบ่าของฉันอย่างหมดแรง ฉันดึงมืออกจากความฉ่ำแฉะ จูบเบาๆ ที่ศีรษะชื้นเหงื่อนั้นอย่างเอ็นดูกับการหอบหายใจแรงของอีกฝ่าย ทั้งรู้สึกผิด และอีกหลากหลายอารมณ์ประเดประดังเข้ามา เพราะคืนนี้ฉันตั้งใจจะบอกเลิกน้อง แล้วบอกความจริงกับสิ่งที่ฉันรู้สึก รวมทั้งเรื่องของฉันกับไอ้ตรี แต่กลายเป็นว่าฉันต้องช่วยน้องรินในเรื่องนี้ “ดีจังเลยค่ะ” น้องรินพึมพำสีหน้าระบายยิ้ม “น้องริน จริงๆ แล้ว วันนี้พี่มีเรื่องจะบอกน้องรินนะ” “อือ ดึกแล้วนะ ไว้วันหลังเถอะ รินง่วงแล้ว ขออาบน้ำนอนก่อนดีกว่า” น้องรินดีดตัวลุกจากโซฟา จากนั้นก็รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ส่วนฉันยังนั่งอึนๆ อยู่ที่เดิม ทั้งรู้สึกผิดกับน้องรินคนเดียวไม่พอ แต่ฉันกลับรู้สึกผิดกับไอ้ตรีด้วย เพราะถึงฉันกับไอ้ตรีจะยังไม่ได้เลื่อนสถานะ แต่ฉันก็มีความสัมพันธ์ทางกายกับมัน แล้วคืนนี้ฉันยังมาระบายความต้องการให้น้องรินอีก แม้ฉันจะไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ฉันก็เหมือนคนที่มีความสัมพันธ์กับทั้งสองไปแล้ว แล้วน้องรินดูท่าจะไม่พร้อมฟังคำบอกเลิกเสียด้วย “พี่เก้าขา หยิบผ้าเช็ดตัวให้รินหน่อยค่า” น้องรินส่งเสียงมาจากห้องน้ำ ฉันจึงลุกจากโซฟาเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวในห้อง เดินไปเคาะประตู น้องรินเปิดประตูออกมา เนื้อตัวเปลือยเปล่าที่แสนงดงามนั้นพราวไปด้วยหยาดน้ำ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันเห็นน้องรินเปลือย แต่ครั้งนี้แววตาคนร่างเปลือยมีแววเย้ายวนอย่างชัดเจน “เช็ดตัว เดี๋ยวไม่สบายนะ” ฉันคลุมผ้าเช็ดตัวให้ “เช็ดให้รินหน่อยได้มั้ยอะ” เสียงอ้อนๆ กับใบหน้าสวยหวานที่ยิ้มท้าทายทำให้ฉันต้องดึงคนตัวเล็กออกมาจากห้องน้ำ เช็ดตัวให้อย่างที่เจ้าตัวต้องการ “ไม่รู้อะไรเลยเหรอ หรือรินไม่สวยพอ” จู่ๆ น้องรินก็ถามเสียงเศร้าๆ จนฉันรู้สึกผิด ที่นับครั้งไม่ถ้วนแล้ว “น้องรินเป็นผู้หญิงที่สวยงาม น่ารักไปทั้งเนื้อทั้งตัว และหุ่นก็ดีจนพี่อิจฉา” “ถ้าดีจริง ไม่เห็นพี่เก้าอยากได้รินเลย” ทำเสียงเง้างอด และมันทำให้ฉันชะงัก “พี่ผิดเอง คือพี่...” “ไม่เป็นไรค่า รินพูดเล่น พี่เก้าไม่พร้อมไม่เป็นไร รินรอได้ แต่เมื่อกี้ก็ดีมากๆ เลยนะคะ พี่เก้าทำให้รินอีกรอบได้มั้ย นะ นะคะ” ทั้งทำเสียงอ้อน เนื้อตัวเปลือยเปล่าก็เบียดเข้ามา โดยเฉพาะหน้าอกอวบ น้องรินเป็นสาวตัวเล็ก แต่มีหน้าอกเกินตัว และเพราะผิวขาวจัด ยอดอกเป็นสีชมพูด เอวคอดเล็ก สะโพกกลมกลึง และตรงนั้นไร้ขน เนินเนื้ออวบอูม ขณะที่ฉันจ้องมองตรงนั้น น้องรินเอนตัวบนเตียง อ้าขากว้าง พร้อมกับเอื้อมมือไปแหวกกลีบเนื้อตัวเอง ทำให้เห็นติ่งเม็ดสีชมพู ฉันมองไปยังใบหน้าสวยหวาน ที่ดวงตาหยาดเยิ้ม และยั่วยวน ปลายนิ้วของน้องสะกิดติ่งตัวเอง แล้วร้องครวญคราง “อ๊ะ อา พี่เก้าขา ทำให้น้องหน่อยนะคะ คนดีของริน” สีหน้าบ่งบอกความต้องการอย่างชัดเจน ที่ผ่านมาแม้ว่าฉันจะรู้สึกว่าน้องการเซ็กซ์จากฉัน แต่น้องก็ทำแค่จูบ ไม่เคยเปิดเผยเนื้อตัวและเรียกร้องขนาดนี้ ค่ำคืนนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ “พี่เก้า รังเกียจรินใช่มั้ย” มือของน้องรินหยุดลูบไล้เกสรตัวเอง สีหน้าเหมือนจะร้องไห้ “รินผิดเหรอที่ต้องการมัน” “ไม่เลยค่ะ พี่ผิดเอง” เพราะฉันก็มีความต้องการเซ็กซ์เหมือนกัน ไม่ต่างจากคนอื่นๆ เพียงแต่ฉันไม่ได้ต้องการให้น้องรินสัมผัส ฉันต้องการเซ็กซ์จากไอ้ตรีคนเดียว แต่ฉันก็รับรู้ว่าฉันไม่ได้รังเกียจที่จะทำให้น้องริน “รินไม่อยากเป็นแบบนี้ แต่รินก็ต้องการมัน ฮือๆ” ในที่สุดน้องรินก็ปล่อยโฮอีกครั้ง และอีกครั้งที่ฉันต้องโผเข้าไปปลอบโยน แล้วจูบซับน้ำตาให้ด้วยความสงสาร พร้อมด้วยความรู้สึกผิด ค่ำคืนนั้นน้องรินหลับไปหลังจากสุขสมจากนิ้วของฉันอีกครั้ง ฉันเดินออกไประเบียง แล้วโทร. หาไอ้ตรี แต่มันไม่เปิดเครื่อง ส่งข้อความไปก็ไม่มีการตอบรับใดๆ รวมทั้งไม่มีการอ่านด้วย รู้สึกเป็นห่วงมันอย่างบอกไม่ถูก รู้ว่าดึกมากแล้ว แต่ฉันก็โทร. ไปหาไอ้ปี “ไอ้เก้า นี่มึงยังไม่นอนเหรอ” มันตอบกลับมาเสียงงัวเงีย “ไอ้ตรีหลับยัง” “ไอ้ตรีบ้าไรล่ะ มันกลับไปกับมึงไม่ใช่เหรอวะ” “อ้าว มันบอกจะไปหามึงนะ พอดีน้องรินมาหากูน่ะ มันเลยว่าจะไปหามึง” “ไม่ได้มาโว้ย” “แล้วมันไปไหนของมัน” “คงไปหาไอ้พัท หรือไม่ก็ไปหากิ๊กสักคนของมันละมั้ง แค่นี้นะกูจะนอนต่อ” “อือ” จากนั้นฉันก็ส่งข้อความหาไอ้พัท หวังว่ามันจะยังไม่นอน ปกติเวลานี้มันต้องเล่นเกม หากว่ามันไม่เพลียจากการเดินทาง จนหลับไปแล้ว ทว่าไอ้พัทก็ตอบกลับมาว่า พัท : มันไม่ได้มาหากู คำตอบนั้นทำให้ฉันยิ่งสงสัยว่ามันหายหัวไปไหน หรือว่าไปหากิ๊กคนใดคนหนึ่งของมัน ไหนว่ามันบอกจะไม่นอนกับคนอื่นแล้ว หลังจากที่นอนกับฉัน เออ...อยู่ดีๆ ฉันก็นึกหวงมันขึ้นมา หลังจากที่ได้นอนกับมันไป ทั้งที่ก่อนหน้านั้นก็ไม่เคย นี่ละน่า ความสัมพันธ์ทางกายของเพื่อนสนิทที่เกิดขึ้นแล้ว มันก็ไม่มีทางเป็นเหมือนเดิม มันแค่ต้องเลือก ว่าจะเลื่อนสถานะ หรือเลิกคบกันไปเลย ถึงแม้ฉันจะยังไม่แน่ใจว่าตัวเองรักไอ้ตรีเกินเพื่อนจริงหรือเปล่า แต่ฉันห้ามใจตัวเองเวลาอยู่ใกล้มันไม่ได้แน่นอน ถึงมันจะเกิดขึ้นเพราะเซ็กซ์ก็เถอะ ถึงอยากจะบอกเลิกน้องริน เพราะถึงยังไงฉันก็ปล่อยมันไปไม่ได้อยู่แล้ว ไม่ว่าจะสถานะไหนก็ตาม :::::::::::::::::::::
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม