ตระกูลอวิ๋น
“กลับมาแล้วหรือ” เสียงหวานติดแหบเล็กน้อยเอ่ยถามบุตรชายที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องโถงหลัก
“ขอรับ ท่านแม่” ร่างสูงเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ด้านข้างบิดาที่กำลังจิบชาอยู่หัวโต๊ะ
“เหลียงเอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง ดีขึ้นรึยัง” ทุกวันหลังจากชายหนุ่มกลับถึงจวน มารดาจะถามไถ่ถึงสตรีที่ช่วยบุตรชายคนเล็กไว้เสมอ
“ลุกเดินได้แล้วขอรับ ดูเหมือนอาการบาดเจ็บภายในจะไม่สาหัสอย่างที่กังวล” คราแรกตระกูลอวิ๋นแทบเป็นบ้าเมื่อได้ข่าวคุณชายน้อยติดอยู่ในกองเพลิง ดังนั้นเมื่อรู้เรื่องที่หญิงสาวลุยไฟเข้าไปช่วยเด็กที่ไม่เคยรู้จักกันทำเอาพวกเขาแทบพูดไม่ออก จากการสอบสวนสาวใช้แจ้งว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลซูเพิ่งทะเลาะกับคู่หมั้นมาจึงไม่ใช่การจัดฉากแน่นอน
“เห็นลูกอารมณ์ดีถึงเพียงนี้ คงไปด้วยกันได้ดีสินะ” อวิ๋นฮูหยินหยอกเย้าบุตรชายด้วยท่าทีขี้เล่น ซึ่งเขาก็ได้นิสัยมาจากมารดาเต็มๆ
“ขอรับ” ยิ่งนึกถึงยามใบหน้างดงามเขินอายอวิ๋นห
