บทที่ ๕ บทลงโทษของคนหนี(๕)

1621 คำ

เสือหนุ่มจ้องมองของเล่นที่เจ้านายหย่อนลงมาให้มันด้วยสายตายากจะบรรยาย เขี้ยวยักษ์เดินวนไปวนมารอบกรง ทำให้ร่างเล็กสั่นเทาราวกับจับไข้ เธอมองเสือโคร่งยักษ์ด้วยแววตาหวาดกลัว และก็ยิ่งกรีดร้องดังลั่นเมื่ออุ้งเท้าขนาดใหญ่ตะปบเข้าที่กรงอย่างหนัก “พี่กล้า...” ขาวหน้าซีดปากสั่น เมื่อเห็นร่างระหงของใครบางคนอยู่ในกรง “พี่ดำ ช่วยคุณเนยด้วยสิ” ขาวเอ่ยเสียงสั่นอีกครั้ง แต่ต้นกล้ากับดำทำได้เพียงยืนเฉย “คุณไฟ ทำไมใจร้ายขนาดนี้” “หยุดขาว อย่าพูดมาก!” ดำสั่งเสียงห้วน “พี่จะปล่อยให้คุณเนยโดนไอ้เขี้ยวยักษ์ฉีกเนื้อออกเป็นชิ้นๆ รึไง” ทั้งสามหนุ่มจ้องมองกรงเล็กไม่วางตา โดยมีขาวคอยลุ้นให้ทุกคนเข้าช่วยเหลือหญิงสาว ชายหนุ่มเดินไปที่รอกหวังจะดึงกรงเล็กให้ห่างจากรัศมีของไอ้เขี้ยวยักษ์ ทว่า... กับต้องหยุดชะงักเมื่อต้นกล้าส่ายหน้าไปมาเป็นการห้ามปราม เขารู้ดีถ้าทำอย่างนี้เขาจะได้ผลตอบแทนเป็นลูกตะกั่วอย่างดีจากเจ้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม