“ไปทำงานอย่างอื่นเถอะ ส่วนเรื่องนี้ฉันจะจัดการเอง”
เพลิงอินทรีกล่าวขึ้น เสียงนั้นทำให้ต้นกล้าเงยหน้ามองอย่างสงสัย แต่ก็จำใจหมุนตัวหันหลังเดินจากไป เขาเชื่อมั่นในตัวเจ้านายเสมอ
ลูกน้องคนสนิทหมุนกายเดินจากไปแล้ว เจ้านายอย่างเพลิงอินทรีถึงกับทำหน้าเครียดอย่างห้ามไม่อยู่ เรื่องใหญ่แน่นอน ไม่น่าล่ะคุณแม่ถึงทำท่าทางแปลกๆ ที่แท้ท่านก็ทราบเรื่องนี้แล้ว และอีกอย่างคุณพ่อก็ยังไม่เอ่ยปากใดๆ เขาเป็นคนสร้างปัญหา เพราะฉะนั้นเขาก็คงต้องแก้ไขมันด้วยตัวเอง
ตกบ่ายของวัน ใครบางคนยังเดินวนไปวนมารอบห้องราวกับจับสั่น เมื่อนึกถึงมื้อกลางวันที่ผ่านมา เจ้าของบ้านช่างขยันทำให้เธอหวั่นไหวเสียร่ำไป
“รู้รึเปล่า ฉันไปฝรั่งเศสฉันนึกถึงใคร” อาหารกลางวันเข้าปากไปไม่กี่คำ เสียงชายหนุ่มก็ดังขึ้น
“ไม่รู้สิ” เธอเอ่ยปัดไป
“ใบหน้าคนงานไร่ส้มที่ขี้ริ้ว ขี้เหร่ คอยรบกวนอยู่ร่ำไป” เขาว่าดวงตาเป็นประกายวิบวับจนน่าหมั่นไส้ ไ
