หลายวันต่อมา...
ดีแลนด์เดินมุ่งหน้าไปหาหนูนาที่รอเธออยู่เพียงคนเดียวในห้องพัก วันนี้ปกรณ์กับคามินต้องไปออกงานของบริษัทด้วยกัน
เด็กสาวชะลอขาที่กำลังก้าวเดินอย่างกระฉับกระเฉงให้ช้าลง ระหว่างทางเดินเธอได้เจอกับน้ำอิงที่กำลังลากกระเป๋าเดินทางเพื่อกลับกรุงเทพฯพอดี
“กลับแล้วเหรอคะพี่อิง เดินทางปลอดภัยนะคะ” เด็กสาวพูดพร้อมโปรยยิ้มออกมานิดๆ รอยยิ้มนั้นกลับส่งไปไม่ถึงดวงตาคู่สวยของเธอ
“พอดีพี่มีงานมีการต้องทำ” น้ำอิงตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มที่ส่งไปไม่ถึงดวงตาเช่นกัน ก่อนจะเอ่ยถามเมื่อเห็นเด็กสาวกำลังจะเดินไปทิศทางห้องทำงานของปกรณ์ “ว่าแต่ดีแลนด์จะไปไหนเหรอ ไปหากรณ์เหรอ? กรณ์ไม่ได้บอกกับดีแลนด์เหรอว่าวันนี้เขาไม่ว่าง”
“บอกค่ะ แล้วแด๊ดดี้ก็บอกกับดีแลนด์ด้วยว่าจะรีบกลับมาหา” เด็กสาวกอดอกพูดแล้วยิ้มเยาะก่อนจะเดินสวนน้ำอิงออกไปด้วยความสะใจเมื่อเห็นว่าหญิงสาวหน้าเจื่อน ประโยคเมื่อครู่เธอประดิษฐ์คำพูดขึ้
