สิบสาม
เทพธิดาในสระน้ำ
ทางทิศใต้ของจวนท่านเสนาบดีคือบริเวณที่สารถีต่างพากันจอดรถม้าพร้อมกับจูงอาชาไปพักดื่มน้ำ เมื่อนางกำนัลประจำวังพิชิตบูรพามั่นใจแล้วว่าตนเองไม่ได้อยู่ในเขตของงานเลี้ยง ก็ชูมือทั้งสองข้างขึ้นมายืดเส้นยืดสาย
“ผ่านไปไม่ถึงหนึ่งชั่วยามก็รู้สึกเหนื่อยถึงเพียงนี้แล้ว” ซุนมี่มี่บ่นพึมพำก่อนจะเดินผ่านคอกม้าไปยังรถม้าที่นางใช้โดยสารมา ฉับพลันภายในท้องก็รู้สึกปั่นป่วน เหงื่อไคลไหลออกมาทางฝ่ามือจนเจ้าตัวขมวดคิ้ว
จำได้ว่าซ่งรุ่ยเตือนนางถึงผลข้างเคียงในการกินยาถอนพิษอยู่บ้าง แต่เพราะเมื่อเช้ารีบร้อนออกจากคฤหาสน์เชียนล่าจู๋จึงไม่มีสมาธิฟังเท่าไรนัก
เหมือนเขาจะบอกว่ามันอาจกระตุ้นให้พิษส่วนหนึ่งในร่างกายออกฤทธิ์... หรือไม่กันนะ
ร่างท้วมคิดพลางทรุดกายนั่งบนพื้น มืออวบอูมจับที่ล้อรถเพื่อค้ำยันมิให้ตนเองล้มลงไป คิดว่าหยุดพักเสียประเดี๋ยว พออาการค่อยทุเลาแล้วค่อยนำของขวัญแล้วเดินกลับ
