บทที่ 17
จำใส่หัวไว้
เพลินตาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเธอจะร่านได้ขนาดนี้ เหตุการณ์ในคลิปเริ่มจากเธอถูกเจ้านายพยุงเข้าห้องได้ไม่นาน เธอก็เริ่มกอดจูบเขา มีบางจังหวะที่เขาผลักเธอออก แต่ครู่เดียวเธอก็พุ่งเข้าหาชายหนุ่มเหมือนเดิม
โดยเฉพาะตอนที่เขาพาเธอเดินมานั่งที่โซฟา เพลินตาใจกล้าถึงขั้นถอดเสื้อตัวเองออก แถมยังกดเขาให้นอนลงแล้วดึงทึ้งกางเกงเขา ก่อนจะฝังศีรษะลงไปอ้าปากงับแท่งยาวใหญ่กลางหว่างขาฝ่ายชาย “…”
นี่มันไม่ใช่การข่มขืนแล้ว เพลินตาไม่กล้าดูจนจบคลิป เพียงแค่บทรักดำเนินมาถึงท่วงท่าที่เธอยืนหันหลังให้เขา เพื่อให้ชายหนุ่มเดินพลางกระแทกเธอไปพลางขึ้นบันไดชั้นสอง
เธอก็น้ำตาไหลพราก ขบคิดหาความทรงจำอันน้อยนิด แต่ก็จำไม่ได้ว่าเมื่อคืนเธอยอมให้เขาทำแบบนั้นกับตัวเองอย่างเต็มใจ
หญิงสาวดึงสติกลับมา เธอฉีกเอกสารเสร็จก็ลุกขึ้นยืน แล้วพูดว่า
“ฉันจะถือซะว่าเรื่องเมื่อคืนไม่เคยเกิดขึ้น คุณกับฉันต่อแต่น
