เจ้านายไม่อ่อนโยน

ในวัย 24 เพลินตา เซลล์ขายรถสาวสุดสวยกำลังเดือดร้อนเรื่องเงิน เพราะการตกงานสามเดือนกว่าและต้องใช้ชีวิตในเมืองกรุงไม่ถือเป็นเรื่องง่าย เพียงแต่ขณะดิ้นรนหางาน สิ่งไม่คาดคิดพลันเกิดขึ้น เหมียวเหมียวรูมเมทของเธอดันไปเจองานที่มีค่าจ้างถึงชั่วโมงละ 3500 แถมยัยบ้านี่ยังไม่ถามความสมัครใจของเธอเลยสักนิดก็กรอกข้อมูลส่วนตัวของเธอให้กับผู้ว่าจ้างไปเฉยเลย แต่ แต่ แต่ หลังการสัมภาษณ์รอบสองจบลง เธอค่อยรู้ว่า งานนี้มันต้องเอาตัวเข้าแลก! แนะนำตัวละคร เพลินตา อดีตเซลล์ขายรถประจำโชว์รูมยี่ห้อดัง เพราะร้อนเงินเธอจึงยินยอมรับงานแม่บ้านส่วนตัวของเอกภพ ศัลยแพทย์วัยสามสิบยังซิง เอกภพ ลูกชายคนโตทายาทตระกูลวัชโรกุล เพราะปมบางอย่าง ทำให้เขาทะเลาะกับทางบ้านจนแยกตัวออกมาอยู่คอนโดหรูกลางกรุง มีอาชีพเป็นศัลยแพทย์ แต่ความจริงเบื้องหลังเขากลับทำธุรกิจสีเทาที่บอกคนอื่นไม่ได้ คุณหญิงดรุณ แม่ของเอกภพ เพราะกลัวลูกชายจะมีรสนิยมเบี่ยงเบนทางเพศ เธอจึงทำทุกวิธียัดหญิงสาวมากหน้าหลายตาให้ไปอาศัยอยู่กับเขาในคอนโด แต่ไม่ว่าจะส่งคนไปกี่ครั้ง ก็มักจะถูกผู้เป็นลูกชายจัดการจนผู้หญิงเหล่านั้นหายไปด้วยวิธีต่างๆ นาๆ เหมียวเหมียว เพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยมัธยมของเพลินตา มีนิสัยใช้เงินมือเติบชอบเปย์ผู้ชาย ตกงานพร้อมกันมาสามเดือน เธอจึงตัดสินใจขายเพื่อนสาว หวังว่าจะเกาะอีกฝ่ายกินระหว่างยังหางานทำไม่ได้ “…” เนื้อหาบางช่วงบางตอน หญิงสาวเจ็บแปลบกลางหว่างขา สติยังกลับมาไม่ครบถ้วนก็จริง แต่น้ำตาเธอก็ไหลออกมาอย่างหยุดไม่อยู่ ฉับพลันเธอไม่ทันสำรวจว่าไอ้บัดซบที่กำลังนอนกอดเอวเธอหลับสนิทอยู่ข้างกายคือใคร เธอก็พลิกตัวถีบเขาสุดแรงเกิด จนชายร่างเปลือยเปล่ากลิ้งหล่นตกเตียง แว่วๆ ได้ยินเสียงร้อง โอ๊ย! ของชายหนุ่ม เพลินตาทั้งโกรธทั้งแค้นและเสียใจ เธอไม่ปล่อยให้เขามีเวลาได้ตั้งหลักก็พุ่งตัวตามลงมาเหยียบซ้ำ ต้นขาขาวผ่องปรากฏรอยดูดเป็นจ้ำๆ บวกกับเท้าน้อยๆ ของเพลินตากระหน่ำกระทืบลงบนร่างหนาซึ่งคว่ำหน้าอยู่ข้างเตียง เพลินตาเป็นหญิงสาวร่างบอบบาง แต่ด้วยพลังแห่งความแค้น เธอมิทราบเอาแรงมาจากไหน ก่อนที่ไม่นานเธอจะร้องโอ๊ยและเซถลาจนต้องใช้มือค้ำยังพยุงกายไว้กับขอบเตียง เธอขาอ่อน! ในที่สุดพอสติเริ่มกลับมาครบ เธอค่อยพบว่าสองขาของตนไร้เรี่ยวแรง หญิงสาวสูดปากดังซีด เธอยังรู้สึกถึงความฉ่ำแฉะกึ่งกลางหว่างขา พอก้มลงมองจุดที่มีกลุ่มขนอ่อนนุ่มปกคลุมของตน มองผ่านลงไปอีกนิด เธอก็เห็นเลือดและของเหลวขาวขุ่นไหลอาบต้นขาตัวเอง น้ำตาเพลินตาไหลพราก เธออุตส่าห์เก็บความบริสุทธิ์มายี่สิบกว่าปี คิดไม่ถึงกลับต้องมาเสียให้ไอ้ชั่วสารเลวที่ยังไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เนื่องจากไม่ได้เปิดไฟ ในห้องจึงมืดสลัว จะมีก็แต่เพียงแสงสว่างของดวงจันทร์ที่ลอดผ่านม่านระเบียงเข้ามา แต่แล้วสิ่งไม่คาดคิดพลันเกิดขึ้น เพลินตารู้สึกว่าห้องนอนที่เธอถูกข่มขืน มันดูคุ้นตาเหลือเกิน จังหวะที่เพลินตาเกิดความสงสัยไฉนห้องนี้มันคุ้นนัก ชายหนุ่มซึ่งนอนจมกองเท้าอยู่ตรงหน้าเธอก็เอ่ยขึ้นว่า “เธอเป็นบ้าอะไร?” เสียงนี้? หญิงสาวพอฟังพลันรู้สึกร่างกายร้อนวูบวาบ เพราะนี่คือเสียงของเจ้านายที่เธอรับใช้เขามาเกือบครึ่งปี