กาเบรียลก้มหน้ามองเพื่อนสนิทของอเล็กซานเดรีย เขารู้สึกหงุดหงิดนิดๆ กับท่าทางไม่เกรงกลัวของหญิงสาว ตั้งแต่แวบแรกที่เห็น เขาก็รู้แล้วว่าสาวร่างเล็กนางนี้ต้องสร้างความวุ่นวายให้กับเขาเป็นแน่ ซึ่งมันก็เป็นจริงอย่างที่คิดเสียด้วย แววตาคู่นั่นเอาแต่จ้องเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย มองเขาเหมือนสิ่งแปลกประหลาดที่เจ้าหล่อนเพิ่งได้เห็น
“มาเร็วดีเหมือนกันนะอเล็กซ์” เสียงของฌาคส์ดังขึ้น เมื่อร่างสูงใหญ่เดินมาหยุดอยู่ด้านหลังของอเล็กซานเดรีย เขายืนมองมาเกือบยี่สิบนาที แต่กาเบรียลและคนอื่นๆ กลับยืนสนทนากันไม่ยอมเดินไปขึ้นรถเสียที เขาไม่อยากอยู่นอกปราสาทนานเกินไป อันตรายมีรอบด้าน ไม่รู้ว่าซาเบรียนส่งลูกน้องมาสังหารอเล็กซานเดรียตอนไหน
“ก็ไม่เร็วหรอกครับ มาช้าเสียด้วยซ้ำ” อเล็กซานโน่บอก
“กลับกันเถอะอเล็กซานเดรีย ยิ่งดึกยิ่งอันตราย” ลูเซียนรีบเอ่ยแทรกเมื่อเห็นสองเพื่อนสนิทของอเล็กซานเดรียเริ่มซุบซิบอะไรกันสักอย
