อเล็กซานเดรียเดินออกมาจากห้องนอน สายตาก็ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นั่งอยู่บนโซฟา เธอก็ถอนหายใจกับการมาของสองหนุ่มที่นั่งหน้านิ่งมองเธอด้วยสายตาเป็นมิตร คิดเอาไว้ไม่มีผิดว่าอีกไม่นานต้องมีใครโผล่มาหาเธอ ไม่นึกว่าจะเป็นแวมไพร์สองตนนี้
ฌาคส์พยักหน้าเล็กน้อยเป็นการทักทายอเล็กซานเดรีย วันนี้หญิงสาวใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมหมวกไหมพรม รองเท้าบู๊ท แวมไพร์หนุ่มลุกขึ้นยืนเมื่อร่างสูงโปร่งเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าทีวี
“ข้ามารับเจ้าตามสัญญา”
“แล้วทำไมคุณถึงไม่รอที่ล๊อบบี้ ถ้าเกิดฉันแต่งตัวไม่เรียบร้อยล่ะ” คนถูกบุกรุกห้องพักทำหน้าตึง มองสองหนุ่มที่ละเมิดความเป็นส่วนตัวอย่างฉุนเฉียว ถึงทั้งสองไม่ใช่มนุษย์แต่ก็ยังเป็นผู้ชาย มันเป็นการไม่สมควรอย่างยิ่งที่เข้ามาวุ่นวายในห้องพักผู้หญิง
“ข้ารู้ว่าเจ้าเตรียมพร้อมสำหรับการออกไปข้างนอกแล้ว ถึงได้มานั่งรออยู่ตรงนี้”
“แต่ฉันไม่ชอบ เพราะรู้สึกเหมือนพวกคุณ
