“ความรู้สึก”
“เจ้ามีพลังจิตที่แข็งแกร่งมาก บอกตามตรงว่าข้าไม่สามารถอ่านความคิดของเจ้าได้ นอกจากเจ้าจะเปิดจิตเพื่อสื่อสารกับแวมไพร์หรืออมนุษย์เผ่าพันธุ์อื่น ข้าถึงสามารถสัมผัสจิตเจ้าได้และรู้ว่าเจ้าอยู่ที่ไหน หากวันนี้เจ้าไม่เปิดจิตสื่อสารกับกาเบรียล ข้ากับลูเซียนก็คงไม่รู้ว่าเจ้าอยู่บูคาร์เรสแล้ว”
“ฉันว่ามันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับฉัน ที่พวกคุณไม่สามารถอ่านหรือรู้ในสิ่งที่ฉันคิด ฉันรู้มานานแล้วว่าฉันไม่เหมือนมนุษย์คนอื่น ฉันคิดว่ามันเป็นพรสวรรค์ จนมาถึงวันนี้ฉันเริ่มรู้สึกไม่ชอบพรสวรรค์ที่ฉันมีอยู่ ว่าแต่พวกคุณบุกมาหาฉันถึงห้องมีธุระอะไร”
“พวกข้ามาคุ้มครองเจ้าจากแวมไพร์ตนอื่นที่คิดสังหารเจ้า”
“สังหารฉัน?” อเล็กซานเดรียเลิกคิ้วมองสองแวมไพร์หนุ่มอย่างแปลกใจ เธอเนี่ยนะ...จะถูกฆ่า...เป็นไปได้อย่างไรกัน เธอไม่มีเรื่องกับใครหรืออมนุษย์ตนไหนเสียหน่อย นี่มันเรื่องบ้าชัดๆ
“ใช่” ฌาคส์พยักหน้า
