ร่างบางนั่งเบาะหลัง ยกมือปาดน้ำตาเป็นระยะ ถึงหน้าห้องเช่ารีบเปิดประตูเข้าไป ตัดสินใจแล้วว่าต่อจากนี้จะไม่ทำเพื่อใคร ในเมื่อพี่คิดขายน้องได้ ก็ขอพาตัวเองออกไปให้ไกลแสนไกล ไม่แน่หากวันหนึ่งธีภพเบื่อแล้วปล่อยเธอเป็นอิสระ พี่อาจคิดขายเธอให้คนอื่นอีก เอนกายลงนอนบนฟูก เงินที่ได้มาในคืนนั้นเหลืออยู่ หาทางหนีไปอยู่จังหวัดไหนสักที่ แล้วเริ่มต้นทำงาน หาที่อยู่ใหม่ เลิกติดต่อกับพี่ทุกอย่างคงจบเท่านี้ เสียสละมามากแล้ว หวังว่าพ่อกับแม่คงเข้าใจความลำบากของเธอ พวกท่านคงไม่ตัดพ้อลูกคนนี้หรอก
ความเหนื่อยอ่อนทำให้หลับลงในที่สุด ในฝันกลับมีภาพของเขาวนเวียนเข้ามา กลิ่นกาย รสสัมผัส การเคลื่อนไหว ท่วงท่า จังหวะและลีลา ซึมซับอยู่ในร่างเธอ มือบางยกสะเปะสะปะ ครางแผ่วแล้วหยุดลง กลับกลายเป็นเพียงความเงียบ ที่ภายนอกวุ่นวาย
“เธอหนีไปแล้วครับเจ้านาย ผมไม่ได้จับตัวเธอไว้ตามที่คุณบอก” อยุทธ์รายงานสถานการณ์ทันที
ธีภ
