CHAPTER 14
“อืม สวย”
“ใส่เลยๆ” ละแล้วสร้อยในมือก็วางแมะลงในฝ่ามือใหญ่จากนั้นฉันก็หันหลังให้บอลใส่สร้อยเส้นนี้ให้โดยอาสารวบผมมากำไว้ด้านหน้า ความเย็นของโลหะสัมผัสกับลำคอแถมด้วยน้ำหอมกลิ่นสดชื่นโชยออกมาจากคนตัวใหญ่ทำไมถึงยิ่งทำให้ใจเต้นตึกตักระรัวได้ขนาดนี้กันนะ ความรู้สึกประหม่าหายใจไม่ทั่วท้องเกิดอาการมวนขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัวจนแล้วจนรอดฉันก็สะดุ้งเมื่อฝ่ามือใหญ่กอบกำหัวไหล่ “สะ...เสร็จแล้วเหรอ”
“อืม ไหนหันมาดูหน่อย” การที่ตัวเองหันไปเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายที่กำลังเอื้อมมือเข้ามาแตะจัดสร้อยตรงลำคอจุดที่เป็นจี้รูปฟุตบอลให้เข้าที่ก่อนเอามือถอยออกไป ไม่มีการสัมผัสหรือว่าโดนตัวใดๆ ทั้งสิ้นแอบเห็นว่าบอลระวังจนมือสั่นด้วยซ้ำ พอรู้มาบ้างและจากที่รู้จักกันมาบอลให้เกียรติฉันเสมอไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไรก็ตาม “เหมาะกับเธอดีอย่างถอดนะสร้อยเส้นนี้ อยากให้ฟุตบอลลูกนี้อยู่กับเธอตลอดไม่ว่าเวลาไหนหรือว่าทำอะไร”
