CHAPTER 18
~ติ้ง!~
แต่แล้วโทรศัพท์ในมือก็แสดงหน้าสนทนาของน้อยใจขึ้นเมื่อฉันเอามือไปสัมผัสเปิดอ่าน ดูเหมือนน้อยใจจะรับรู้ความรู้สึกของฉันดีเดาถูกที่สุดแล้วเพื่อนคนนี้
NJ ♥ : หนักใจอยู่เหรอ อย่าคิดมาก
N.W Dawnil: ทำไมถึงรู้ มาอยู่ในความคิดเราหรือไงกันน้อย
NJ ♥ : ดูง่ายจะตายไปคนอย่างหวานแต่น้อยคงดูออกไม่เท่าบอลหรอกนะ
N.W Dawnil: น้อยบอลเห็นข้อความของดาว ได้อ่านทุกอย่างแล้วก็พึ่งตอบไปด้วยอีกทั้งดันไปเจอในร้านปริ้นงานอีกแต่เราไม่รู้นะว่าบอลพูดอะไรกับดาวแล้วก็มายเพราะถูกบอลใช้เข้าไปในร้านก่อน
NJ ♥ : พูดอะไรให้ชัดเจนมั้ง
N.W Dawnil: ?
NJ ♥ : ถ้าบอลเลือกดาว เขาเลือกดาวไปนานแล้ว
NJ ♥ : คงไม่ปล่อยให้ดาวแทบถวายตัวให้แบบนี้หรอกมีหลายช่องทางที่ดาวใช้ติดต่อไปหาบอล
NJ ♥ : แต่รู้มั้ยมันก็แค่นั้นเมื่อบอลไม่ได้ตอบอะไร
NJ ♥ : นอกจากสนทนากับคนพวกนั้นต่อหน้าหวาน
NJ ♥ : สถานะอาจบอกว่าเป็นเพื่อนมาตล
