ตอนที่ 16
“เสร็จหรือยังคุณ” ธราเทพตะโกนถามอีกครั้ง
“เสร็จแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นก็ออกมาได้แล้วซิ”
“ออกไปกับผีอะไรละ จะให้ฉันเดินเหมือนชีเปลือยออกไปให้นายดูหรือไงตาบ้า พูดออกมาได้ไม่คิด”
“อ้าว...พูดแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่ให้เสื้อผ้าซะเลย”
เกร็ดแก้วหูผึ่งเมื่อได้ยินคำว่าเสื้อผ้า “อย่างนั้นนายก็ส่งมาเร็วๆ ซิ ฉันจะได้ใส่และออกไปจากห้องน้ำนี่เสียที หนาวจะตายอยู่แล้ว”
“ถ้าอยากได้ ก็เปิดประตูออกมาเอาซิ ผมใส่ตะกร้าวางไว้ให้หน้าห้องน้ำนั่นแหละ” ธราเทพบอกขณะเดินไปยืนอินผนังห้องห่างจากประตูห้องน้ำเสียงแค่ก้าวเดียว ปลายนิ้วล้อเล่นกับดินสอแท่งยาวที่หยิบมาจากโต๊ะทำงาน ดวงตาคมกริบไม่ห่างจากประตูห้องน้ำแม้เพียงนิดเดียว ก่อนจะเปลี่ยนใจเดินไปนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานแทน เมื่อเห็นว่าการกระทำแบบนั้นมันไม่เป็นสุภาพบุรุษสักเท่าไหร่ แค่ที่ทำมาหลายต่อหลายอย่างก็เหมือนกับเป็นการเอาเปรียบคนที่ด้อยกว่ามากอยู่แล้ว
เกร็ดแก้ว
