ตอนที่ 2 ข้อเสนอ
922 คำ
ก่อนเดินทางไปรัฐเท็กซัส ประเทศสหรัฐอเมริกา เวียงไชยมาพบตองนวลที่บ้านไม้หลังเล็ก ๆ ตรงเชิงเขาท้ายไร่ และบอกความต้องการที่จะให้ จอม จอมนรี ลูกสาวของเขากับเธอที่กำลังเรียนอยู่นั่นกลับมา
ตองนวลถูกพ่อแม่ส่งมาขัดดอกให้ทำงานในไร่จันทร์ผา แต่ความสวยของเธอก็นำภัยมาสู่ตัว ถูกเวียงไชยล่อลวงด้วยคำหวาน จนเธอยอมพลีกายให้เขา เธอกลายเป็นเมียลับ ๆ แต่ความลับก็ไม่มีในโลก เมื่อเรื่องรู้ถึงหูไหมทิพย์ในวันที่เธอตั้งครรภ์ เธอถูกตบตีจนเกือบแท้งลูก นับตั้งแต่นั้นเธอก็ตกอยู่ในสภาพเมียน้อย ที่ถูกเมียหลวงกดขี่ข่มเหงอย่างไร้ทางต่อสู้ เป็นเหมือนที่ระบายอารมณ์ก็ไม่ปาน
ตองนวลไม่เข้าใจว่าทำไมเวียงไชยถึงให้ลูกสาวหยุดเรียนกลางคันแบบนี้ เพียงแค่ต้องการข้อมูลสำคัญของไร่จันทรัช ทั้งที่มีลูกน้องมากมาย
ก่อนไปเรียนก็ยากเย็นแสนเข็ญ แม้จะสอบชิงทุนไปเรียนต่ออเมริกาได้ แต่ก็ต้องมีค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ทำให้สองแม่ลูกคิดหนัก แต่ก่อนจะได้เอ่ยปากวิงวอนต่อไหมทิพย์กับเวียงไชย ก็เกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน
อัศวินพลั้งปากด้วยความคึกคะนองใช้น้องสาวต่างแม่ไปเป็นตัวประกันและเป็นของรางวัลในเกมพนัน แต่ก็ตกเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ จอมนรีถูกล่อลวงไปให้เพื่อนของอัศวินปลุกปล้ำ ในวันที่เธอเรียนจบมัธยมปลาย แต่โชคยังดีที่มีคนมาช่วยไว้ได้ทัน ตองนวลจึงขอร้องอ้อนวอนให้เวียงไชยช่วยพูดกับไหมทิพย์ และนั่นเป็นสิ่งเดียวที่เวียงไชยทำเพื่อลูกสาว
“คุณจะให้จอมกลับมาทำไมจ๊ะ อีก 2 ปี จอมก็จะเรียนจบแล้ว ถ้ากลับมาตอนนี้...”
“ให้มันกลับมาเพื่อตอบแทนข้าวแดงแกงร้อนที่เลี้ยงมันมาจนโตไง” เสียงวางอำนาจของไหมทิพย์ที่เดินเข้ามาพร้อมกับลูกชาย อัศวินแสดงความเหยียดหยามเมียน้อยของพ่ออย่างไม่ปิดบัง เดินเข้าไปนั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้หวายอย่างวางมาดนักเลงใหญ่
“คุณไหมทิพย์อย่า...” ตองนวลยกมือขึ้นพนมอ้อนวอนอย่างรู้ชะตากรรมของตนกับลูกสาว
“ถ้าไม่อยากให้ฉันทำอะไรมัน ก็ให้มันกลับมา แค่อเมริกา ไม่ยากหรอกถ้าฉันจะทำ เอาจริง แค่มันรู้ว่าแกต้องเจอกับอะไรบ้าง มันก็วิ่งแจ้นกลับมาแล้ว” ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มเหี้ยมเกรียม มือข้างหนึ่งขยุ้มผมของตองนวลจากด้านหลังจนใบหน้าแหงนเงย ไหมทิพย์มั่นใจ อย่างไรจอมนรีก็ต้องกลับมา ในเมื่อมีตองนวลเป็นตัวประกันอยู่ที่นี่ทั้งคน
“จ้ะ ๆ นวลจะให้จอมกลับมา” ตองนวลไม่ได้ห่วงชีวิตตัวเอง แต่คนใจร้ายอย่างไหมทิพย์ทำอย่างที่พูดแน่
“ถ้ามันทำงานนี้สำเร็จ ฉันจะให้อิสรภาพอย่างที่มันต้องการ พร้อมเงินก้อนหนึ่งไปเริ่มต้นชีวิตใหม่” ในเมื่อจอมนรีเคยร้องขออิสระในการใช้ชีวิตตามประสาแม่ลูก ไหมทิพย์ก็จะให้หากทำงานนี้สำเร็จ และจะได้ไม่ต้องมีอะไรมาขวางหูขวางตาเธอด้วย
นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา
จอมนรีสอบชิงทุนมาเรียนที่อเมริกา ซึ่งเป็นความหวังที่จะทำให้เธอกับแม่หลุดพ้นจากสภาพที่เป็นอยู่ แต่มันไม่ง่ายเลย เธอไม่สามารถพาแม่มาอยู่ที่นี่ด้วยได้ โดยไหมทิพย์ยกข้ออ้างที่ตากับยายของเธอติดหนี้สิน แม่ต้องอยู่ทำงานเพื่อขัดดอก จนกว่าจะมีเงินจำนวน 1,000,000 บาทมาคืน แต่แม่ของเธอก็พยายามให้เธอมาเรียนที่นี่ เธอยังจำภาพที่แม่ต้องกราบแทบเท้าไหมทิพย์ได้ดี และเมื่อมาอยู่ที่นี่ ยามว่างจากการเรียน เธอรับจ้างทำงานทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เพื่อเก็บหอมรอมริบ หวังไว้สักวันหนึ่งเธอจะพาแม่มาอยู่ด้วยกันที่นี่
“มีอะไรหรือคะถึงให้จอมมาพบที่นี่ หรือว่าแม่เป็นอะไร” เสียงนั้นไร้ชีวิตชีวา จอมนรีจำใจลางานเพื่อมาพบพ่อกับพี่ชายต่างแม่ นึกเป็นห่วงว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับแม่ แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น พ่อคงไม่เสียเวลามาบอกเธอด้วยตัวเองแบบนี้ คงแค่โทร.มาบอกเท่านั้น ส่วนเธอกับแม่นาน ๆ จะได้คุยกันสักครั้งผ่านโทรศัพท์มือถือของพ่อ เพราะแม่ไม่มีแม้แต่โทรศัพท์มือถือใช้ ด้วยไม่ได้รับอนุญาตจากไหมทิพย์
“ไม่คิดจะเรียกพ่อสักคำ” อัศวินเหยียดปากว่าเหน็บแนม
“ฉันเอาจดหมายจากแม่แกมาให้” เวียงไชยวางจดหมายที่ตองนวลเขียนถึงลูกสาวบนโต๊ะ แล้วเลื่อนไปตรงหน้าจอมนรี
จอมนรีเปิดจดหมายของแม่อ่าน คิ้วเรียวขมวดสีหน้าครุ่นคิดหนัก
“ฉันกับอัศวินจะไปที่รัฐเท็กซัส อีกสองวัน แกต้องกลับไปกับฉัน” เวียงไชยไม่ถามความสมัครใจของลูกสาว ถึงอย่างไรจอมนรีก็ต้องรับข้อเสนอนี้
จอมนรีเหมือนคนวิญญาณหลุดออกจากร่าง คิดไม่ตกว่าเธอจะเข้าไปล้วงข้อมูลของไร่จันทรัชได้อย่างไร อีกทั้งไม่เข้าใจว่าข้อมูลนั้นมันสำคัญอะไรนักหนา ทำไมพ่อกับไหมทิพย์ถึงต้องการมัน
- ผู้เขียน
