“เฮียศิรานอนดี ๆ สิครับ” ปากว่า แต่กลับยอมนอนนิ่ง ๆ ให้เขากอดอยู่อย่างนั้น ยอมรับว่าเธอเองก็ชอบอยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นนี้ไม่น้อย
ช่วงชีวิตตลอด 20 ปี กอดเดียวที่จอมนรีได้รับคืออ้อมกอดอบอุ่นของคนเป็นแม่ แต่ในค่ำคืนนี้เธอกำลังได้รับกอดที่ทำให้อบอุ่นหัวใจจากเจ้าของวงแขนแข็งแรง
“แล้วเฮียนอนไม่ดีตรงไหน” ศิราปรือตาขึ้นมามองใบหน้าจิ้มลิ้มที่ซุกอยู่กับอกแกร่งของตัวเอง ขณะที่ฝ่ามืออุ่นลูบหลังบางเบา ๆ อย่างขับกล่อม
“ก็เฮียกอดแน่น จอมอึดอัด” จอมทัพแหงนหน้าขึ้นมาบอก นัยน์ตาคมสะดุดเข้าที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อที่บวมเจ่อเพราะฝีมือของตน รสชาติหอมหวานยังติดตรึงอยู่ในความรู้สึก อยากจะลองสัมผัสอีกสักครั้งแต่ก็ต้องห้ามใจ และเลือกที่จะก้มลงไปจุมพิตที่กระหม่อมบางแทน พร้อมทั้งเอ่ยบอกกับคนในอ้อมกอดเสียงทุ้มนุ่ม
“นอนเถอะดึกแล้ว พรุ่งนี้จะพาไปเที่ยว” คนฟังยิ้มแฉ่ง ดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่
“เป็นเฮียศิราแล้
