ศิราลืมตาขึ้นมองกลุ่มผมสีดำเปียกชื้นของร่างเล็กบอบบางที่นอนตัวแข็งอยู่บนอก เขาไม่รู้ว่าจอมนรีมีอะไรถึงดึงดูดเขานัก ทำให้เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ และเพียงได้ครอบครองเท่านั้น ความรู้สึกหวงแหนโหยหาในตัวเธอก็เพิ่มขึ้นอย่างมากมายมหาศาล
มือใหญ่ลูบผมสีดำชื้นเหงื่อช้า ๆ รับรู้ถึงการตื่นตัวของคนตัวเล็กที่แนบร่างไปตามร่างเขา ผิวเนียนนุ่มนิ่มหมาดชื้นของเธอแนบไปตามตัว ศิราก้มหน้าลงสูดกลิ่นผมชื้นเหงื่อที่ปะปนกันไป ทั้งกลิ่นกายของเธอและกลิ่นแชมพูที่เธอใช้ เพียงเท่านี้ก็ปลุกอะไร ๆ ในตัวเขาให้ตื่นตัวอย่างยากที่จะควบคุม และคนที่นอนนิ่งแข็งทื่อก็ดูเหมือนจะเกร็งขึ้นกว่าเก่าเมื่อรับรู้ถึงสัมผัสนั้น
จอมนรีทนนอนบนตัวศิราแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว พยายามชันตัวลุกขึ้นและขยับออกจากอ้อมแขนแกร่งที่กอดเธอไว้อย่างหลวม ๆ
“จะไปไหนหืม ?” ศิราขยับในท่านั่ง กระซิบถามเจ้าของใบหน้าแดงก่ำที่หลบสายตาเขา ท่วงท่าล่อแหลมยิ่งทำให้จ
