“อีกไม่กี่ชั่วโมง ยัยชญาก็กลับมาแล้วค่ะ”
มาลัยกระเซ้า ทรงพลไม่ได้ตั้งตารอชญานินหรอก คนที่ทรงพลรอจะกลับมาพร้อมกับชญานินต่างหาก
“ไม่รู้ว่ามันจะยังเหมือนเดิมไหมนะ” ทรงพลรำพัน เตชินไม่ยอมกลับสักที จนต้องส่งชญานินไปตาม ทรงพลไม่ได้หวังให้ชญานินจูงใจเตชินสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรก ในเมื่อเตชินตั้งแง่กับชญานินไว้ตั้งแต่สมัยก่อน ดังนั้นทันทีที่ชญานินส่งข่าวกลับมา ทรงพลก็อดปราบปลื้มไม่ได้ บุตรชายหัวรั้นของเขา ในที่สุดก็ยอมกลับมาบ้านสักที
“คุณเตชินน่าจะโตเป็นผู้ใหญ่แล้วค่ะ” มาลัยได้แต่หวัง เวลาจะช่วยขัดเกลาให้เตชินเข้าใจนางมากกว่านี้ เกือบสิบปีมานี่นางแทบไม่ยุ่งเกี่ยวกับทรัพย์สมบัติของทรงพลเลย มาลัยเป็นแม่บ้านคอยดูแลสุขภาพของทรงพล มีชญานินเป็นผู้ช่วย และไม่เคยยุ่มย่ามกับงานของการัณยภาสกรุ๊ปแม้แต่นิดเดียว
“เห้อ ฉันก็ได้แต่หวังให้ลูกเข้าใจฉันนะมาลัย” ทรงพลเปรยลอยๆ เตชินไม่รักไม่ห่วงท่านไม่เป็นไร แต่ขอแค
