เสียงประตูถูกเปิดดังปัง เสียงกรีดร้องของสตรีดังขึ้น พร้อมเรือนร่างบอบบางในชุดสีสันหลากหลายคล้ายปีกผีเสื้อถูกจับโยนออกมาจากคฤหาสน์ย่ากวนอย่างไม่ไยดี
“ฟางซิน!”
หลันฮวาร้องเรียกอีกฝ่ายอยู่มุมกำแพงลับตาอย่างตกใจยิ่ง
ฟางซินค่อยๆ ลุกขึ้น พาร่างเปื้อนฝุ่นเสื้อผ้าขมุกขมัวดั่งผีเสื้อปีกยับมาหยุดยืนตรงหน้าหลันฮวา เอ่ยทั้งน้ำตานองหน้าว่า
“ไม่สำเร็จ”
“...!?”
ย้อนกลับไปที่เหตุการณ์เมื่อหนึ่งชั่วยามก่อน
ตอนนั้น ฟางซินได้รับสิทธิ์คัดเลือกสาวงามพร้อมคนอื่น เมื่อถึงลำดับของนางที่ได้เข้าพบอี้หาน ทุกอย่างราบรื่นอย่างยิ่ง กระทั่งได้พบกับเสี่ยวเหยา
หลังจากเสี่ยวเหยาหรี่ตาพิจารณาฟางซินละเอียดถ้วนถี่ กลับขับไล่ไสส่งออกไปอย่างไม่ไยดี
อี้หานถลึงตา ต่อว่าเสี่ยวเหยาเสียงดัง “เจ้าจับแม่นางฟางโยนออกไปด้วยเหตุใด ไม่เห็นหรือว่านางพิลาสล้ำปานใด อ่อนหวานแค่ไหน กิริยามารยาทดีพร้อม ศาสตร์ดนตรีศาสตร์สตรีล้วนแตกฉา
