บทที่ 25 สั่งสอนให้หลาบจำ /2
ฉันสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินประโยคที่ชวนขนลุกหลุดออกมาจากปากคนตรงหน้า ดวงตาคู่สวยไหววูบราวกับเหยื่อตัวน้อยๆ ที่กำลังจะถูกเสือร้ายขย้ำก็ไม่ปาน
สมองของฉันยังไม่ทันที่จะได้ประมวลเหตุการณ์ใดๆ ก็ถูกแรงผลักจากคนตรงหน้าจนแผ่นหลังเล็กกระแทกเข้าไปที่กำแพงเย็นเฉียบ ฉันสัมผัสได้ถึงอารมณ์ดิบที่พี่เกียร์กำลังจะระเบิดมันออกมา
นัยน์ตาเข้มจ้องลึกเข้ามาในตาฉันอย่างเอาจริง สาบานได้ว่าฉันไม่ได้แค่อ่อนไหวไปเอง แต่เวลานี้เขาดูน่ากลัวมากจริงๆ ….
ปึก!
“อ๊ะ!”
“จำไว้อย่าดื้อกับพี่!!”
“พี่เกียร์ อื้อ…”
คนตัวโตไม่เปิดโอกาสให้ฉันได้ท้วงอะไรทั้งนั้น เขาฉกริมฝีปากลงมาราวกับอสรพิษร้ายที่กำลังเล่นงานเหยื่ออย่างฉัน!!!
ในขณะที่พี่เกียร์กำลังเล่นงานที่ริมฝีปากบางอย่างเอาแต่ใจ มือหยาบของเขาก็ค่อยๆ เคลื่อนมาที่ทรวงอกอวบก่อนที่จะถกบลาสีดำของฉันลงและบีบเค้นทั้งสองเต้าด้วยฤทธิ์อารมณ์ที่กำลังพุ่
