บทที่ 24 สั่งสอนให้หลาบจำ /1
ไฟขับรถมาส่งฉันถึงที่หน้าคณะหลังจากที่เราเพิ่งกินข้าวกันเสร็จสรรพ เมื่อก้าวลงมาจากรถของเขาแล้วฉันก็ไม่ลืมที่จะเอ่ยคำขอบคุณที่เขาอุตส่าห์พาไปเลี้ยงข้าวอร่อยๆ มา
“ขอบคุณนะที่เลี้ยงข้าว”
“ไม่เป็นไร ฉันเต็มใจ”
“ใจดีจังเลยนะนายเนี่ย”
“แล้วตกลงเราจะทำความรู้จักกันได้รึเปล่า?” ไฟยิงคำถามที่แอบเกริ่นกับฉันตั้งแต่ในร้านอาหารจนฉันแอบแปลกใจที่หนุ่มฮอตอย่างเขาจะมาสนใจอะไรฉัน
“ก็ตามใจนายสิ”
“แล้วเธอก็ควรเรียกฉันว่าพี่”
“อะไรนะ”
“ฉันแก่กว่าเธอตั้งสามปีนะ”
“อืม ก็ได้ๆ แล้วไม่รีบไปเรียนเหรอ”
“กำลังจะไป ไว้เจอกันใหม่นะ” ว่าจบร่างสูงก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน ฉันก็เลยทำเพียงแค่ยิ้มตอบเขาไปนิดๆ
“อื้ม”
ไฟมองหน้าฉันค้างจนฉันต้องพยักหน้าไปทางรถเขาที่จอดนิ่งอยู่ เป็นการบอกนัยๆ ว่าเขาควรรีบไปเรียนซะ แล้วเหมือนคนตัวโตจะรู้เรื่องเขาจึงรีบเดินไปขึ้นรถก่อนจะขับออกไปจากคณะฉัน
แปลกคนจร
