บทที่ 20 คำขู่
“บังเอิญจังมาเจอกันที่นี่ได้ไงเนี่ย” เอิงเอยเปิดประเด็นก่อนจนฉันทำสีหน้าไม่ถูกเพราะกังวลว่าเธออาจจะรู้เรื่องของฉันกับพี่เกียร์!
“ฉันแวะมาหาเพื่อนน่ะค่ะ แล้วคุณมาทำอะไรแถวนี้เหรอคะ”
“อย่าเรียกคุณเลย เรียกพี่เหมือนที่ชิงชิงเรียกพวกเกียร์เถอะ”
“เอ่อค่ะ…”
“แล้วชิงชิงมาทำอะไรแถวนี้เหรอ มากับฌินณ์รึเปล่า?”
“….”
“หรือว่าแอบมาหาใคร” ประโยคนั้นทำฉันต้องรีบหันไปปฏิเสธแทบจะทันที
“ไม่ใช่นะคะ!”
“ไม่ต้องรีบปฏิเสธก็ได้ พี่พูดเล่นน่ะจ้ะ”
“อ่อ ค่ะ”
“แหม มาแถวนี้พี่ไม่บอกพี่ชายเธอหรอกนะ แต่อย่าแอบมาหาคนของพี่ก็พอนะจ๊ะ”
ฉันได้ยืนนิ่งเพราะคำพูดทีเล่นทีจริงของร่างบางมันดันตรงกับสิ่งที่เป็นอยู่ แล้วฉันจะต้องตอบไปว่าไงกัน
“อันนี้ก็พูดเล่นจ้ะ อย่าซีเรียสสิ พี่ไม่กวนแล้วดีกว่าขอตัวก่อนนะ” หน้าสวยส่งรอยยิ้มบางๆ มาให้ฉันก่อนที่เธอจะเดินหายไป ทิ้งให้ฉันยืนสะอึกกับสิ่งที่เธอเพิ่งพูดออกมาเมื
