ถึงโรงแรมไฟว์ดรากอนในเขตเซ็นทรัลแล้วความทรงจำต่างๆ ก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวแม้ว่าจะอึดอัดทุกครั้งเมื่อคิดถึงแต่จันทร์เจ้าขาก็พยายามไม่นึกถึงอดีต และเฉยเมยเมื่อเดินผ่านห้องโถงที่ถูกตบแต่งอย่างหรูหราในสไตล์ตะวันออก กลิ่นอายวัฒนธรรมแบบจีนผสานผสมกับความโมเดิร์นหรูหรา ในห้องพักที่สไตล์การตบแต่งภายในยังคงไม่เปลี่ยนแปลง มันเหมือนย้อนภาพเวลากลับไปที่จุดเดิมด้วยความรู้สึกที่ไม่เหมือนเดิม...
ความเจ็บปวดมันมากมายเกินกว่าจะปั้นหน้าเฉยเมยอีกต่อไป...
“คุณจะไปทำงานก็ไปทำเถอะค่ะ”
“ยังไม่ต้องไปตอนนี้ คุณโทรตามรูมเซอร์วิสมาเอาผ้าไปซักก่อนเสียสิ เดี๋ยวจะต้องออกไปข้างนอกกับผม... เดี๋ยวกลับมาคืนนี้ไม่มีชุดใส่นะ” เขาไม่ลืมสั่งหล่อน เพราะชุดของเขามีคนเอามาให้จากคอนโดมิเนียมที่อยู่ฝั่งเกาลูนแล้ว หล่อนต้องขอบคุณเขาไหมนะที่ห่วงหล่อนเรื่องชุดที่ต้องสวมใส่ในคืนนี้
จันทร์เจ้าขาเดินไปตัดป้ายที่มากับเสื้อผ้ารวมทั้งชุดช
