เดลล่าที่นั่งตบยุงรอแสนดีรีบลุกพรวดขึ้น เมื่อเห็นไฟรถส่องเข้ามาภายในบ้าน ก่อนที่รถคันงามจะแล่นมาจอดสนิท
“คุณชายใหญ่กลับมาแล้ว ทำไมแซนดี้ถึงยังไม่มาอีกนะ” เดลล่ากำลังจะทรุดตัวลงนั่งที่เดิม แต่แล้วก็ต้องเบิกตาค้าง เมื่อเห็นเพเรอคลิสฉุด กระชากร่างของใครบางคนลงมาจากรถ
“นั่น... นั่นแซนดี้นี่” เดลล่าตกใจอ้าปากค้าง “แล้ว... แล้วมากับคุณชายใหญ่ได้ยังไงเนี่ย”
เพราะเป็นห่วงเพื่อนมากทำให้เดลล่ารีบวิ่งเข้าไปขวางหน้า เพเรอคลิสเอาไว้ และละล่ำละลักสอบถาม
“เอ่อ คุณชายใหญ่กลับมาแล้วเหรอคะ”
“ก็เห็นไม่ใช่หรือว่ากลับมาแล้ว”
เพเรอคลิสสวนกลับเสียงดุดัน ขณะที่ฝ่ามือยังกุมแขนเรียวของแสนดีเอาไว้แน่น
“หลีกไป”
“เอ่อ...” เดลล่าอึกอัก มองเพื่อนที่ร้องไห้อยู่อย่างสงสาร “คือ... ป้าโซเฟียรอเธออยู่นะแซนดี้ เห็นว่ามีธุระสำคัญเลย”
เมื่อเดลล่าพยายามช่วย แสนดีจึงเงยหน้าขึ้นขออนุญาต “ดิฉัน... ขอ... ขอไปหาแม่
