ความจริงแล้ว... 1/2

1622 คำ

ธีร์… เราสองคนใช้เวลานานพอสมควรในการเดินทางมาที่ผับ ที่นี่เป็นที่ที่ผมเคยทำงานอยู่ช่วงหนึ่งแต่ตอนนั้นเป็นแค่พนักงานพาร์ทไทม์ชั่วคราวเท่านั้น เพราะที่ผับไม่มีนโนบายรับพนักงานที่ยังเรียนอยู่เข้าทำงาน แต่ช่วงนั้นคนขาดพอดีผมเลยได้ทำรอระหว่างเขาหาคนมาประจำ “เฮียทัพอยู่มั้ย” พอเราสองคนเดินมาถึงหน้าประตูทางเข้าผับ คนข้าง ๆ ก็ถามการ์ดหน้าผับที่ยืนอยู่ขึ้น “อยู่ชั้นบนครับ คุณไทเกอร์ไปรอที่ห้องรับแขกก็ได้ครับเดี๋ยวผมโทรไปบอกให้” “โอเคครับ ขอบคุณมาก” คนข้าง ๆ กระตุกมือผมให้เดินตามไปหลังจากที่คุยกับการ์ดหน้าผับเสร็จ ชั้นที่เราสองคนเดินขึ้นมามันดูมืดสลัวนะสำหรับผมน่ะ คิดว่าเขาเปิดไฟแค่นี้แต่พอมองดูดี ๆ แล้วก็ไม่ใช่ อาจเป็นเพราะอยู่ในสถานที่บันเทิงแบบนี้ด้วยหรือเปล่านะทุกอย่างก็เลยดูมืด ๆ ไปหมด ออกแบบพอให้มีแสงไฟสลัวและแสงสีจากผับด้านล่างสาดส่องเข้ามาเท่านั้น “ชั้นล่างของที่นี่เป็นผับ ส่วนชัั้นส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม