"ขอโทษนะคะนาย พอดีนีน่าเห็นสถาณการ์ณไม่ค่อยดี เลยเรียกนายออกมาก่อนคะ"
"ไม่เป็นไร ขอบใจนะ "นายภูพูดขึ้น
"นายจะเข้าไปอีกหรอคะ"นีน่าถามขึ้น หญิงสาวรู้สึกกลัวว่ามันจะมีเรื่องที่รุ่นแรงเกิดขึ้น
"ก็มันจำเป็น "นายภูพูดขึ้น
"งั้นให้.."นีน่ายังพูดไม่จบประตูก็เปิดออกมา ทั้งสองจึงหยุดคุ่ยกัน
"กัลกลับก่อนนะคะ พรุ่งนี้ มีธุระกับคุณพ่อแต่เช้าคะ"กัลยาพูดโดยหันหน้ามาที่ภูทันที
"เชิญคับ"ภูพูดขึ้น
"ภูยังโกรธกัลอยู่หรอคะ"กัลเดินเข้ามาใกล้ภู
"เอ่อนีน่าขอตัวก่อนนะคะนาย"แล้วนีน่าก็เดินจากไป
"ทำไมต้องโกรธ"ภูพูดขึ้น
"ภูคะ อย่าทำเสียงแบบนี้ กัลรู้ว่าภูยังรักกัลอยู่"
"อย่าทำตัวน่ารังเกียจไปเยอะกว่านี้เลยนะ ทุกวันนี้คุณแทบจะไม่เหลือศักดิ์ศรีเลยแม้แต่นิดเดียว"
"ภูคะ ทำไมพูดกับกัลแบบนี้ละคะ"
"มันเป็นความจริง เชิญ "พูดเสร็จภูกำลังจะเดินจากมา กัลยาได้สวมกอดภูจากทางด้านหลัง
"กัลยังรักภูอยู่นะคะ ที่ต้องคบกับ
