ภูผาร้าย..พ่ายรัก

ดอกปีบ...

ตี3 ของอีกวัน

"ไอ้ต้อมกับไอ้ต้นไปใหนว่ะ ยังไม่กลับมาหรอ"นายภูถามขึ้น

"ยังคับนาย ในห้องก็ไม่มีคับ"ทิวาพูดขึ้น

"เอาไงละทีนี ใครจะไปเก็บดอกกับไอ้ทิวา ว่ะ"กล้าพูดขึ้น

"ไม่เป็นไรคับนาย ผมไปคนเดียวได้คับ แต่เอารถมอไซด์ไปนะคับ คล่องตัวกว่า"ทิวาพูดขึ้น

"โอเค งั้นจัดการให้เรียบร้อยนะ มีไรโทรหากู"นายภูพูดขึ้น

"คับนาย"ทิวารับคำแล้วเดินขึ้นรถไป

"แมร่งไอ้เพื่อนเวร ได้หญิงลืมงาน เจริญ"กล้าพูดขึ้น

"ก็เป็นแบบนี้ ตลอดป่าวว่ะ มึงจะไปคิดอะไรมาก "นายภูพูด

"เอ่อ กูไปออกบิลก่อน มึงไปเช็คดอกไม้แล้วกัน"กล้าพูดขึ้น

"เคๆ วันนี้มีลงเบี้ย ดอกกุหลาบเพิ่ม สายๆกูจะเข้าไปดู ฝากมึงไปซื้อปุ๋ยให้กูด้วย"นายภู พูดขึ้น

"อือ กูจะไปแวะ ตลาดพอดี ป้าใจแกให้พาไป"กล้าพูดขึ้น

"อือ ตามนั้น" ต่างคนต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง

ณ.ห้องนอนของมลฤดี

"อืมมม" ฉันบิดขี้เกียจไปมาจนทั่วที่นอน ฉันกระเด้งตัวเองลุกขึ้นมานั่งทันที บ้าไปแล้ว ตอนนี้เป็นเวลา 10 โมงกว่า

"ตายละ ปานนี้คุณท่านคงด่าแย่แล้ว ทำงานวันแกก็สายเลยนะ ยัยมลเอ๊ย"มลฤดีพึมพำเบาๆ

"ตื่นแล้วหรอลูก "มะลิถามลูกสาวสุดที่รัก

"แม่คุณท่านไม่ด่าแล้วหรอ สายปานนี้แล้ว "มลฤดีพูดขึ้น

"ไม่หรอกลูก นายท่านให้เราหยุดงานอีกวัน ลูกก็พักผ่อนนะ แม่จะไปตลาดกับป้าใจ"มะลิพูดขึ้น

"คะแม่ ขอบคุณมากเลยนะคะ"มลฤดีกล่าว แล้วนอนลงต่อ

"เห้อ หอมจัง กลิ่นดอกอะไรนะ ทำไมหอมขนาดนี้ รู้สึกดีจัง"มลฤดี พึมพำเบาๆแล้วลุกอาบน้ำแต่งตัว แล้วเดินออกจากห้องไป ฉันเดินตามกลิ่นของดอกไม้นั้นไปจนไปหยุดอยู่ที่ต้นไม้ต้นหนึ่งที่มีดอกสีขาว เป็นกลับเล็กๆก้านยาวๆ กลิ่นหอมมาก หอมแบบผ่อนคลาย ฉันตั้งใจเก็บดอกไม้ที่ร่วงลงมาทีพื้นรวมกันเป็นช่อ ดอกอะไรนะ หอมจัง

"เขาเรียกว่าดอกปีบ หรือดอกกาสะลอง "เสียงทุ่ม น้ำเสียงเรียบนิ่งแฝงไปด้วยความน่ากลัวซ่อนอยู่ มลฤดีหันไปตามเสียง ที่ดังมากจากด้านหลัง

"อ๋อ คะ ขอบคุณคะ เป็นคนงานที่นี้หรอคะ"มลฤดีหันไปทางต้นเสียงพร้อมถามขึ้น

"....._....." ผมสตั้นไป 10 วิ รูปร่างอวบอิ่ม ใบหน้ารูปไข่ ผมยาวสีดำสนิท ตาสีน้ำตาลเข้ม ปากสีชมพูอ่อนระเรือ ดูสวยน่ารักแบบธรรมชาติ

"อ่อ คุณคะ คุณ"มลฤดีพูดเสียงดังขึ้นกว่าเดิมเพื่อเรียกคนที่อยู่ตรงหน้า

"อ๋อ อือ ฉันอยู่ในไร่นี้แระ"นายภูพูดขึ้น

"เราชื่อ มลฤดีนะ คุณชื่ออะไรหรอ"

"อ๋อ อืม ชื่อภู"

"ชื่อคุ้นๆแฮะ แต่ก็ขอบคุณนะ ดอกปีบหอมมากเลย"มลฤดีพูดขึ้น

"อืม แล้วมาทำอะไรที่นี้"

"อ๋อ เรามากับแม่นะ แม่เรามาเป็นคนใช้ที่นี้นะ"

"อ๋อ ญาติป้าใจหรอ"

"ใช่จ๊ะ รู้จักป้าใจด้วยหรอ"

"รู้จักสิ แกใจดี นิสัยดีมากด้วย"

"งั้นเราไปก่อนนะ ปานนี้แม่คงกลับมาจากตลาดแล้วละ"มลฤดีเดินหันหลังจากไป

นายภู:

มลฤดีเป็นน้องสาวของดาหลาหรอ สวยดีเเฮะ รูปร่างก็โอเค มีเนื้อ นม ครบดี แต่ทำไมดูนิสัยต่างจากดาหลามากเลย

"เราคงได้ทำความรู้จักกันมากกว่านี้แน่ๆเด็กน้อย" นายภูพึมพำ เบาๆพรางยิ้มออกมา

"ไอ้ภู ไอ้ภูเว้ย"กล้าวิ่งหน้าตาตื่นมา

"อะไรว่ะ เสียงดังเชียว"

"กูหาเอกสารงบประมานปีนี้ไม่เจอว่ะ"

"โอ๊ย ไอ้นี้แล้วทำไมมึงไม่หาดีๆละ"

"โห้ มึงดูสภาพห้องมึง มีที่ว่างถึง 3 นิ้วป่าวเถอะ ในห้องมึง มีแค่มึงเท่านั้นแระที่หาของเจอ"กล้าพูดขึ้น

"ไปๆๆกูหาให้ ไอ้เพื่อนเวร"

"นายคับนาย นายคับ"ทิวา วิ่งหน้าตาตื่นมา

"อะไรอีกว่ะ วันนี้มันวันโลกาวินาศหรือไง เดี๋ยวคนนั้นวิ่งมา คนนี้วิ่งมา พูดมาดิ๊ว่ะ มึงรอไร"นายภูพูด

"ฝายกันน้ำบนภูเขาแตกคับ ตอนนี้น้ำทะลักไหลแรงมากเลยคับ"ทิวาพูด

"อ้าวรีบดิ ไอ้เวร เดี๋ยวน้ำท่วมสวนกุหลาบกู"นายภูพูดจบก็วิ่งขึ้นรถไปทันที

"เอ้า ไอ้นี้ รอกูด้วย"กล้ากับทิวา วิ่งตามไปทันที

ณ.ห้องครัว

"ป้าคับป้า เดี๋ยวไปส่งข้าวบนภูหน่อยนะ นายรีบไปซ้อมฝานกั้นน้ำบนภูคับ"ทิวาวิ่งหน้าตาตื่นมาบอก

"แล้วจะไปยังไง มีใครขับซาเล้งเป็นละทีนี้ เดี๋ยวๆๆ"ป้าใจตะโกนตามหลังทิวาแต่ไม่เป็นผลทิวาวิ่งขึ้นรถนายภูไปเสียแล้ว

"เดี๋ยวมล ไปเองก็ได้คะ มล ขับเป็น "ทันทีที่มล พูดจบก็มีเสียงปริศนาดังขึ้น

"มล มล ไปเก็บผลไม้ป่ากัน"พูดจบเปิ้ลก็เดินมาถึงทันที

"เอ่อ นี้ไง หนูมลไปกับ เปิ้ลนะ เปิ้ลพาหนูมลไปส่งข้าวที่ฝายน้ำล้นหน่อยนะ เดี๋ยวป้าเตรียมให้"พูดจบป้าใจก็จัดเตรียมข้าวของทันที

"คะป้า ได้จ๊ะ เดี๋ยวเปิ้ลพาไป แต่มีอะไรให้กินก่อนใหมอะป้า"เปิ้ลชะโงกหน้ามาหาป้าใจ

"อะนี้ขนมหมก ป้าซื้อมาจากตลาดเห็นแกชอบเลยซื้อมาเผื่อ"ป้าใจพูดพร้อมกับยื่นห่อขนมให้เปิ้ล

"อืมมม อร่อยอะป้า อะ มลลองสิอร่อยนะ"เปิ้ลพูดพร้อมแกะขนมกิน พรางยื่นให้มลกินด้วย

"อือ กินเยอะๆ แกก็เหมือนลูกเหมือนหลานฉัน "ป้าใจพูดขึ้น เปิ้ลเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ตายหมด คุณนายดารันสงสาร เลยให้ที่พักพิง ป้าใจก็ช่วยชุบเลี้ยง ส่งเสียให้เรียนจนจบป.ตรีคณะเกษตรศาสตร์

เปิ้ล:

ฉันเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ฉันตายไปตั้งแต่ตอนฉันเด็กๆ แต่ก่อนครอบครัวฉันอาศัยอยู่ในตลาด แต่พอ พ่อกับแม่ตาย คุณนายดารัน ก็สงสารและรับฉันเข้ามาในสวนแห่งนี้ ทำนั้นนี้นู้นช่วยป้าใจ จนตอนนี้ฉันเรียบจบ จึงทำงานในไร่นี้ โดยเป็นหัวหน้าคนงานในแผนกเพาะเบี้ยดอกไม้ทุกชนิด เปิ้ล สาวสวย ผิวสีแทน หน้าเหมือนลูกซาลาเปา ผมหน้าม้า ยาวประบ่า ตาสีน้ำตาลอ่อน แม่สาวไซด์ Lน่ะค่าาา...