วันแรกของเทอมการศึกษาใหม่ ปราณปริยาตื่นมาจัดการตัวเองแล้ว จึงออกไปยังห้องเสื้อของปรานต์ที่อยู่เยื้องกับห้องนอนของเขา เธอมีหน้าที่ในการจัดหาชุดไว้รอท่า เรียบร้อยแล้วจึงเดินไปยังครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้าสำหรับทั้งสองคน
จนเรียบร้อย เมื่อเห็นว่าสายกว่าทุกวันที่เขาเคยออกมา จึงเดินไปที่หน้าห้องนอนห้องใหญ่ของปรานต์ ยกมือขึ้นกำลังจะเคาะเรียกก็พอดีที่ประตูถูกเปิดออกมาเป็นจังหวะไล่เลี่ยกัน
“มีอะไรหรือ” ปรานต์ถามขรึม
“เอ่อ นิ่มเห็นคุณปรานต์ยังไม่ออกมา แล้วก็จะเหมือนสายกว่าทุกวันไปห้านาทีแล้วด้วย นึกว่าคุณปรานต์ยังไม่ตื่นน่ะค่ะ”
“ผมตื่นแล้ว โทรสั่งงานอยู่”
ปรานต์บอกแล้วมองชุดนักศึกษาของเธอ “วันนี้นิ่มเปิดเทอมแล้วหรือ”
“ใช่ค่ะ”
“เลิกเรียนกี่โมง” เขาถามเมื่อต้องฝืนหลบร่างเย้ายวนตรงหน้าแล้วกลั้นใจเดินไปยังโต๊ะอาหารที่ในห้องครัวแทนการคว้าร่างนั้นเข้ามากอดจูบและทำอะไรต่อมิอะไรให้สมอยาก
“ไม่เกินสี่โม
