จูบที่นุ่มนวลผ่านไปฉันก็ตีเนียนว่าหิวข้าว แซมยิ้มก่อนจะเดินหายเข้าไปในครัว กลับออกมาพร้อมอาหาร เรานั่งกินข้าวด้วยกันจนหมดแล้วจึงมานอนเล่นที่เตียง ดูหนังจบหนึ่งเรื่องก็เปิดเพลงฟังเบา ๆ ไม่ให้บรรยากาศมันเงียบเหงาจนเกินไป
ฉันไม่ได้มีกินข้าวคุยงานอะไรหรอก แค่อ้างไปอย่างนั้น ฉันแค่ต้องการปลอบใจแซมเพราะเมื่อวานปรานต์พูดจาไม่ดีใส่แซม ฉันไม่อยากให้แซมคิดเยอะ
“เมื่อวานนี้เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ มันทำร้ายพี่ไหม” แซมถามขณะที่ฉันนอนตะแคงอยู่บนเตียง หัววางหนุนที่ตักแซม มือกำลังขยับบุหรี่ออกจากปากยื่นไปเขี่ยขี้บุหรี่ทิ้งลงที่เขี่ยบุหรี่ แซมเขานั่งใช้นิ้วเกี่ยวเส้นผมของฉันขึ้นมาม้วนเล่น
“มีแต่พี่น่ะสิที่ทำ เรานั่งรถกลับบ้านด้วยกันเขาอาศัยรถพี่กลับ พี่เป็นคนขับ ปรานต์ปากเสียพี่เลยหลอกให้ลงจากรถจากนั้นพี่ก็ขับรถมารอเขาที่บ้าน ทางตรงนั้นเปลี่ยวมากเลยนะแซม สมน้ำหน้าจริง ๆ ใครใช้ให้มาหาเรื่องพี่” ฉันอัด
