EPISODE02 เด็กมันอ่อย
1141 คำ
ฉันนอนหลับที่ห้องน้องดริฟจนถึงสามทุ่ม ลืมตาขึ้นมาเห็นน้องดริฟนอนอยู่ข้าง ๆ นอนมองหน้าฉัน น้องดริฟมักมองหน้าฉันอยู่ตลอด เขาบอกชอบมองเวลาฉันหลับ หลังจากที่ร่ำลาน้องดริฟเรียบร้อยฉันรีบมาที่คลับ คลับที่เปิดสนองนี้ดตัวเอง คลับนี้หุ้นกับน้องสาว พ่อก็เลยไม่ขัดอะไร จริง ๆ ก็ขัดทว่าฉันไม่สนใจ คลับเคเอ็นย่อมาจากไข่เจียวนาฬิ ที่จริงฉันชวนแซนตี้ด้วย แต่รายนั้นปฏิเสธไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ฉันและไข่เจียวชอบ แซนตี้มีศักดิ์เป็นอาฉัน แต่ฉันเกิดก่อนไง ก็เลยเรียกแซนตี้เฉย ๆ
@คลับ KN
คลับนี้เข้าได้เฉพาะวีไอพี ระดับความปลอดภัยสูง ใครมีความลับเอามาเก็บไว้ที่นี่ปลอดภัยที่สุด คุณจะมีกิ๊ก มีเด็ก มีอะไรก็ตามแต่ เมื่อพกมาที่นี่เราเก็บเป็นความลับ เรื่องของคุณไม่หลุดออกไปด้านนอกแน่นอน
“ทำไมมาช้าครับ” ผู้ชายหล่อตี๋ทรงเกาหลีนั่งมองฉันที่กำลังเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงาน
“รถติดค่ะ” รถติดส่วนหนึ่ง แต่อีกอย่างก็เพราะนอนไม่อยากจะตื่น น้องดริฟก็อ้อนให้นอนต่ออีกหน่อยนะ แต่ไม่แพ้ลูกอ้อนรอบสอง
“นึกว่าลืมผมแล้ว” เขาพูดอย่างน้อยใจ ฉันจึงเดินมานั่งเคียงข้าง
“จะลืมได้ยังไงน่ารักขนาดนี้” ยิ้มหวานไปหนึ่งที
“…” เขาหันมามองหน้า มองเหมือนจับผิด อะไรจะมาจับผิดอะไรฉันยะพ่อเด็กน้อย
คนนี้ชื่อ ‘คนโปรด’ เป็นผู้ชายที่ฉันเจอโดยบังเอิญบ่อยมาก และด้วยความที่เจอบ่อยสะดุดตาทำให้ฉันเกิดความสนใจ ทริคง่าย ๆ ก็เดินเข้าไปถามเลย คือสายตาเด็กมันอ่อย ทำไมฉันจะต้องลีลาด้วยจริงไหม คนนี้อายุเท่าไหร่นะ อ้อ 22 ปี เด็กกว่าฉันโคตรจะเยอะ เด็กกว่าน้องดริฟด้วย
คนโปรดเขาก็สมชื่อเลยล่ะ เป็นเด็กคนโปรดของฉัน เป็นคนที่ได้มากกว่าคนอื่นหลายเท่า ได้เพราะว่าฉันเต็มใจจะให้ ถูกใจก็เปย์วลีของนาฬิ
“มองอะไร”
“ปากคุณช้ำนะครับ จูบคนอื่นก่อนมาหาผมใช่ไหม”
“…” เด็กฉลาด ชอบจับผิดฉันบ่อย ๆ
“มีกลิ่นแปลกปลอมติดตัวคุณมา กลิ่นนี้ชอบติดตัวคุณมาบ่อย ๆ แต่ไม่ใช่กลิ่นตัวของคุณ”
“คนโปรดไปเรียนเอาดีทางด้านนักสืบอะไรแบบนี้ดีไหม ฬิว่าต้องดีแน่ ๆ เดี๋ยวฬิส่งเรียน” แม้จะเด็กกว่า ทว่าเขาเป็นคนเดียวที่ฉันอยากแทนตัวแบบนี้ ฉันไม่อยากเป็นพี่
แต่ก็อย่าเข้าใจผิด ไม่ได้อยากเป็นคนรักด้วย
“…” คนโปรดไม่พูด ขยับตัวถอย งอน อาการนี้เขางอนฉันแล้ว อืม เป็นแบบนี้บ่อย ๆ เวลาที่สังเกตเห็นว่าฉันมีกลิ่นคนอื่นติดตัวมา
“…” แล้วฉันต้องแคร์เหรอ ไม่อะ ไม่แคร์ เพราะว่าฉันมีสิทธิ์จะไปไหนหรือไปหาใครก็ได้ทั้งนั้น ฉันลุกจากที่นั่ง เดินมาที่โต๊ะทำงาน มองจอภาพขนาดใหญ่ ลูกค้ามากมายกำลังพักผ่อนในมุมส่วนตัว
รู้อะไรไหม เด็กนี่น่ะร้าย ชอบทำให้ฉันพ่ายแพ้อยู่ตลอด ประมาณว่าไม่แคร์เหรอ ได้สิ พี่ทนได้ทนไปผมมีวิธีให้พี่สนใจผม เช่นตอนนี้ที่เขากำลังลุกขึ้น ถอดเสื้ออย่างเนิบนาบ หุ่นที่ผ่านการออกกำลังกายสม่ำเสมอมันน่ามองเสมอ คนโปรดรู้ดีว่านี่คือวิธียั่วที่ได้ผลอยู่บ่อยครั้ง
เด็กคนนี้มันร้าย
“วันนี้ลูกค้าแน่นมาก” นี่คือการเบี่ยงเบนความสนใจของฉัน
ซึ่งดูแล้ววิธีนี้ไม่ได้ผล เขามายืนซ้อนด้านหลัง มือสอดกอดฉันไว้ สัมผัสจากเขาทำฉันสั่นสะท้านกว่าเด็กคนอื่น ๆ เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหู “แน่นที่แปลว่าคนเยอะ หรือแน่นที่แปลว่าหุ่นลูกค้าผู้ชายครับ”
“…” ฉันควรพูดอะไรดีเนี่ย เด็กคนนี้รุกทีไรฉันชอบกลายเป็นคนตัวเล็กตัวน้อยทุกที
คนโปรดกำลังจูบที่ลำคอ ชวนร่างกายสยิว ขนตามร่างกายฉันกำลังตั้งชัน หัวใจกำลังเต้นแรง
ไม่ได้ จะเป็นแบบนี้บ่อย ๆ ไม่ได้ ฉันต้องหาวิธีหยุดผู้ชายคนนี้ “วันนี้ฬิเหนื่อย โปรดกลับบ้านเถอะ”
และคำพูดของฉันทำให้คนโปรดชะงัก
“ผมมารอคุณ นึกว่าคุณจะให้ค้างด้วย”
“วันนี้ฬิจะกลับไปนอนบ้าน” บ้านที่ไม่ใช่บ้านพ่อ ไม่อยากฟังข้ออ้างหรือคำขอของพ่อ
แทนที่คนโปรดจะหยุดเหมือนเด็กคนอื่นที่ฉันเลี้ยงไว้ เขากลับหมุนตัวฉันให้หันมาสบตา จ้องหาคำตอบบนใบหน้าว่าฉันโกหกหรือเปล่า ซึ่งฉันไม่มีอะไรต้องโกหกผู้ชายที่ซื้อได้ด้วยเงิน
ก็แค่เด็กคนหนึ่งจะปล่อยให้มีอิทธิพลได้ไง
“เอาไว้ค่อยเจอกันนะ” ฉันจบประโยคด้วยการเขย่งปลายเท้าเพื่อแตะจูบที่ริมฝีปากเขา ตบท้ายด้วยรอยยิ้มนิดหน่อยแล้วเดินออกจากห้องทำงาน แม้ว่าฉันจะสูง 175 เซนติเมตร ทว่ายังดูตัวเล็กเมื่อยืนข้างคนโปรดที่สูง 188 เซนติเมตร
“ไปบ้านแซน” ฉันพูดกับคนรถ ฉันกับอาแซนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ถึงจะเรียกอาแซน แต่แซนเป็นน้องสาว ขั้นตอนการเรียงลำดับตระกูลศิวะวานนท์ค่อนข้างสับสน เราจึงตกลงกันว่าจะเรียกกันตามอายุ
การไปจากคลับคือวิธีหนีจากคนโปรดเวลาที่เขาไม่เชื่อฟัง คนโปรดดื้อบางทีฉันควบคุมไม่อยู่ก็จะเลือกหนีออกห่าง
ตริ๊ง!
ต้าวจิ๋วศิวะวานนท์
(เดอะคล็อค: ครั้งนี้แจ่มว่ะอาซาน@ซานต้าที่ไม่ได้แปลว่าใจดี)
(อาทิตย์ดับเดือนสะเทือนดวงจันทร์: นายท่านคะนายท่านขา)
(ซานต้าที่ไม่ได้แปลว่าใจดี: ผิดกรุ๊ป)
(ไข่เจียวอร่อยนะ: ผิดกรุ๊ปอะไร มีความลับเหรอ ไม่ยอมไม่ยอม)
(แซนตี้แซนตี้คนสวย: นั่นสิ ยังไงกัน ก่อเรื่องอะไรอีก)
(แสนซนคนจริง: มีอะไรอ่า น้องตกข่าวไร)
(หมูสับจับโยก: อาซานก่อเรื่องไรครับ)
(กะเพราเอาอยู่: ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ละ คุยที่นี่แหละ)
(ตะวันพราวแสง: ปูเสื่อรอ)
(นาฬิกาไม่เคยบอกเวลา: ขนาดนี้แล้วเหลามาเถอะ@ซานต้าที่ไม่ได้แปลว่าใจดี)
(ซานต้าที่ไม่ได้แปลว่าใจดี: เสือก)
โอเคจบข่าว จบความอยากรู้อยากเห็น มาแนวนี้ไม่เล่าชัวร์ งั้นก็อย่าไปอยากรู้อยากเห็นเลย เดี๋ยวไม่นานก็โป๊ะแตกเอง
- ผู้เขียน
