“ซารังน้อย เจ้ามาถึงที่นี่เชียว” เขาครางออกมา แต่ยอมรับว่าไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อว่าเด็กซารังมายืนอยู่ตรงหน้าเขา มายืนอยู่ภายในพระราชวังหลวงโดยไม่มีใครเห็น ป่านนี้คนทั้งจวนสกุลจางไม่ตามหากันให้วุ่นเหรอ
“เจ้ามาได้ยังไงกัน ใครพาเจ้ามา”
ฮั่นหลิวตี้โกรธองครักษ์ลับที่ทำงานบกพร่องที่ปล่อยให้เด็กน้อยลอบเข้ามาได้ เขาสาดสายตาเกรี้ยวกราดใส่เหล่าองครักษ์ แต่ยังไม่คิดที่จะลงโทษเพราะอยากรู้ถึงที่มาของซารังเสียก่อน
“ทะ...ท่านเป็นใครหรือเจ้าคะ” แม่หนูน้อยมองอย่างสงสัย เพราะรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเหมือนเคยเห็นหน้าบุรุษตรงหน้า พานให้นึกถึงหน้าพี่ลี่ถิงขึ้นมาทันที
“จ้องข้าทำไม เคยเห็นหน้าข้าหรือไง”
ซารังน้อยเลยเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วเพ่งมอง ริมฝีปากอิ่มรูปกระจับกำลังเผยอปากพูด ทว่าฮั่นหลิวตี้แสร้งดุเสียงดัง “รู้ไหมข้าเป็นใคร ข้าเป็นถึงฮ่องเต้”
เท่านั้นแม่หนูน้อยก็สะดุ้งเฮือก นางเคยได้ยินคุณหนูจางพูดว่าฮ่อ
