ณ โรงพยาบาล
“อ้าวภัทร ทำไมวันนี้ดูหงุดหงิดจัง อารมณ์เสียอะไรมาเหรอ”
หมอรินเอ่ยทักนายแพทย์เพื่อนสนิทที่นั่งอยู่ในห้องทำงานทำหน้าบูดบึ้งไม่รับแขก
“เปล่า รินมีอะไรเหรอ”
“เปล่าไม่มีอะไร เราแค่แวะมาหา เพื่อนจะแวะมาหาเพื่อนเลยไม่ได้รึไงจ๊ะ”
หมอรินเอ่ยด้วยสีหน้าทะเล้น ก่อนจะเดินเข้าไปหาหมอภัทรที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ เธอเดินอ้อมไปยืนอยู่ทางด้านหลังของเขา มือบางยกขึ้นมาตรงขมับสองข้างก่อนจะกดนวดวนทวนเข็มนาฬิกาอย่างเบามือ
“ริน”
หมอภัทรรู้สึกอึ้งกับการกระทำของเพื่อนสาว จึงได้เอ่ยเรียกชื่อของเธอขึ้นมา
“เดี๋ยวรินนวดให้นะ จะได้รู้สึกสบาย”
“ไม่เป็นไรริน”
หมอภัทรหมุนเก้าอี้ให้หันออกไปด้านข้างเพื่อให้หญิงสาวหยุดการกระทำ
“เดี๋ยวฉันขอไปตรวจคนไข้ก่อนนะ”
เขาลุกออกจากโต๊ะไปทันที ทำให้แพทย์หญิงรู้สึกเสียหน้าไม่น้อย
หมอภัทรออกตรวจคนไข้ในที่อยู่ในความดูแลตลอดครึ่งวันเช้าและกลับเข้าไปเอากระเป๋าอีกทีตอ
