17. เพียงแค่ความฝัน

1493 คำ

ท้องฟ้าเริ่มสว่างจ้า แสงอรุณสีเหลืองอ่อนเริ่มคืบคลานเข้ามาผ่านบานหน้าต่างกระจกใส เจ้าของเรือนร่างสูงโปร่งนอนเปิดเปลือกตายกยิ้มอยู่บนที่นอนอย่างอารมณ์ดี มือหนาควานหาโทรศัพท์ที่วางอยู่ใต้หมอน ก่อนจะยกขึ้นมากดเบอร์หาเพื่อนรักของเขา ตู๊ด ตู๊ด~ (ว่าไงไอ้หมอ โทรมาทำไมแต่เช้าวะ ฉันพึ่งได้นอนเมื่อกี้เอง” ทันใดที่นายตำรวจหนุ่มรับสายก็เอ็ดเพื่อนของเขาทันที เมื่อคืนเขาเข้าเวรไม่ได้นอนทั้งคืน พึ่งจะได้เข้าบ้านหัวถึงหมอนได้ไม่นานหมอภัทรก็โทรเข้ามา (ฉันมีเรื่องจะบอกนายว่ะ) (เรื่องอะไรว่ะ อย่าบอกนะว่าที่นายโทรมาแต่เช้าก็เพื่อจะบอก…) (ใช่ ฉันชอบพาฝัน) หมอภัทรรีบตอบออกไปก่อนที่เพื่อนของเขาจะพูดจบ ทำให้คนที่กำลังจะปิดตานอน ต้องตื่นเต็มตากับคำตอบที่ได้ฟัง (เฮ้ยไอ้หมอ แกชอบน้องพาฝันของฉันจริงๆ หรือวะ งั้นฉันก็มีคู่แข่งแล้วน่ะสิ) (ขอโทษนะเว้ยเพื่อน ถ้าแกไม่ว่าให้ฉันเมื่อวาน ฉันก็ยังคงไม่รู้ใจตัวเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม