ตอนที่ 4
แพรพลอยสังหรณ์ใจว่าจะต้องเกิดเรื่องไม่ดี จึงรีบเช็ดทำความสะอาดตั้งแต่น่อง ไล่ขึ้นมายังโคนขา โดยล้วงเข้ามาใต้ผ้าเช็ดตัวอีกที
“ถอดกางเกงในฉันออกสิ เช็ดแบบนั้นมันจะสะอาดได้ยังไง แล้วก็ไม่ต้องคลุมผ้าหรอก เปิดเลยฉันไม่อายหรอก”
ตอนแรกเธอก็ กล้า ๆ กลัว อีกใจหนึ่งก็คิดว่า ไม่ใช่ว่าไม่เคยทำแบบนี้ คนไข้จะผ่าไส้ติ่ง เธอก็ยังไปโกนขนมาให้แล้ว นับประสาอะไรแค่นี้จะทำไม่ได้ แต่ที่แปลกก็คือ ทำไมมันต้องแข็งตั้งโด่ขนาดนั้น หรือว่าท่านจะมีอารมณ์ทางเพศ แพรพลอยคิดไปต่าง ๆ นา
แต่เมื่อได้สัมผัสความนุ่มลึกของท่อนเอ็น มันแข็งตัวอย่างเหลือเชื่อ ยามที่เธอถูคราบไคลออก หัวบานแดงก่ำมันพองโต ท่อนลำใหญ่กระตุกถี่ ๆ หลายครั้ง
“รูดขึ้นลงให้ฉันหน่อยสิ"
"........" แพรพลอยนิ่ง เธออึ้งจนทำอะไรไม่ถูกกับสิ่งที่ท่านบอกเธอ นี่เธอมาเจออะไรเนี่ย
"หนู..เพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรกใช่มั้ย”
“ค่ะ” แพรพลอยรู้ทันทีว่าค่าจ้างที่แพงแสนแพงคงแลกมากับการที่จะต้องทำแบบนี้ให้กับชายสูงวัยหรือเปล่า แต่ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นหมอดนัยคงจะบอกเธอแล้ว
"ถ้าอย่างนั้นฉันจะบอกอะไรให้ ลูกชายฉันนอนที่เรือนใหญ่ ถ้าเธอทำตามคำสั่งฉัน เขาจะมาหาเธอแน่ ฉันรับรอง"
“ยังไงเหรอคะท่าน ดิฉันไม่เข้าใจ”
“ก็เจ้าลูกชายฉันนะสิ ถ้ามันเห็นว่าเธอดูแลฉันดีละก็ มันจะยอมเป็นผัวเธอแน่ ๆ ฉันรับรอง”
“..........” แพรพลอยยืนอึ้ง อีกใจหนึ่งก็คิดว่าจะเชื่อท่านดีมั้ย
“เธอชอบลูกชายของฉันมั้ยล่ะ”
“..........”
“ตอบมาสิ ชอบหรือเปล่า”
“เออ ชอบค่ะ” แพรพลอยตอบแบบกล้า ๆ กลัว ๆ มันคืออะไรกันแน่ นี่เธอกำลังมาเจอกับคนแก่ที่เล่นตลกกับเธออยู่หรือยังไง
“อืม ดีแล้ว รับรองว่าถ้าเธอทำให้ฉันเสร็จเรียบร้อย เขาจะออกมาหาเธอ”
“พลอยต้องทำอย่างไรหรือคะ...ท่าน” เมื่อท่านเสนอ เธอก็เล่นตามเกมส์สักหน่อยละกันไม่เสียหาย
“ช่วยทำฉันให้มีความสุข แล้วเธอจะได้ความสุขตอบแทนจากลูกชายของฉัน และทุกอย่างจะเป็นของเธอทั้งหมด”
“ท่านพูดจริงเหรอคะ” แพรพลอยแกล้งถาม เธอเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
“จริงสิ” แพรพลอยหลงกลเฒ่าเจ้าเล่ห์ และตัดสินใจเชื่อเขาจนได้
เส้นเอ็นที่ปูดโปนดูน่ากลัว....เมื่อเธอรูดเข้าออกเพื่อเช็ดคราบไคล....โอ่ววห์!...ที่ปลายหัวกลับมีน้ำไหลซึมออกมาด้วย...ช่องหัวขยายกว้างขึ้นเล็กน้อย...ท่อนเอ็นกระตุกและส่ายไปมาเมื่อโดนเธอทำการสไลด์ขึ้นลง
แพรพลอยสลัดความรู้สึกของเธอที่กำลังโลดแล่นอยู่ในหัว ณ ตอนนี้....ทำไมอยากสัมผัสมันมากกว่านี้....เธอลูบคลำอย่างทะนุถนอม.....เธอรูดเข้าออกช้าๆ ....ค่อยๆ รูดจนสุดแล้วดึงขึ้น....ใช้ความนุ่มของมือเธอประคองลำเอ็นอวบใหญ่....เธอทำอีกหลาย ๆ ครั้ง....ท่านมองดูเธออย่างชื่นชม
“ดีมากหนู ไม่ดื้อแบบนี้สิจ๊ะ..ฉันชอบ อืมห์ โอ๊ย!! ซีดดดส์”
“เร็วกว่านี้อีก อย่าหยุดนะ” ชายแก่รีบสั่งพลางร้องครางและทำหน้าเหย
“ค่ะท่าน” แพรพลอยรับคำสั่งแล้วรีบสาวท่อนเอ็นอย่างเร็ว ท่อนเอ็นกระตุกงึก ๆ และตามมาด้วยน้ำขาวขุ่นพุ่งเต็มมือของแพรพลอย
“อืออ อืมมห์ อ่าห์” เมื่อถึงจุดสุดยอด สายตาของท่านก็ดูไม่ไยดีอะไรเธออีกเลยผิดกับเธอซึ่งตอนนี้อารมณ์กระเจิงไปอย่างมากมาย.....ยิ่งเธอรู้ว่าท่านไม่ได้รับรู้ความเป็นจริงของโลกเลยในตอนนี้...อาการป่วยด้วยโรคอัลไซเมอร์ของท่านคงไม่สร้างความกระดากอายกับเธอ และสิ่งที่ท่านพูดมาเมื่อสักครู่ไม่คงจะไม่มีวันเป็นจริงหรอก นอกเสียจากว่าเธอจะใช้ความสาวและความสวยมัดใจหมอดนัยเองต่างหาก รอให้มีโอกาสก่อนเถอะ คุณหมอไม่รอดแน่
“ใช้ปากของหนูทำให้ฉัน แล้วฉันจะให้โบนัสอย่างงาม”
แพรพลอยสะดุดกับคำพูดที่ท่านเสนอ จริง ๆ แล้ว เธอก็อยากสัมผัสความสุขกับของจริงแบบนี้...ไม่ใช่จินตนาการอย่างทุกวันที่เธอช่วยตัวเองอยู่ตลอด เธอสัมผัสอีกครั้งและรูดมัน ท่านนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง....
เธอค่อยๆ ลดตัวลง....ใบหน้าของเธออยู่ตรงกับตำแหน่งของท่อนเอ็นนั้น....มือเรียวสวยรูดขึ้นลงอย่างสุขสม....สายตาเธอหื่นกระหาย...กลิ่นอายของคราบน้ำกามที่โชยมาสัมผัสประสาทรับกลิ่นของเธอ จนแพรพลอยแทบอดใจไม่ไหว....เธอค่อยๆ อ้าปากช้าๆ และค่อยๆ อมท่อนเอ็นเข้าไป...และค่อยๆ ให้มันลึกเข้าไปอีก...แล้วรูดด้วยริมฝีปากบางๆ ของเธอออกมาช้าๆ ...ทำอีกครั้งและอีกหลายครั้ง.....เธอดูดแรงขึ้น ๆ ....ปากอมจนลึกแล้วดูดเข้าออก....ท่านเริ่มตัวสั่น....เอวเริ่มเด้งส่ายไปกับการดูดเข้าออกของโพรงปากเธอ....มือท่านเริ่มขยับมาจิกแน่นบนศีรษะของเธอ