ตรวจภายใน NC

1157 คำ
ตอนที่ 2 “สวัสดีค่ะ คุณหมอ” “สวัสดีครับ คุณดาวิกา เป็นอย่างไรบ้างครับ" ดนัยก้มหน้าอ่านชื่อ แล้วเงยหน้ามองหญิงสาวที่เข้ามาตรวจตามนัดของเขา เมื่อรอบที่แล้ว "..........." หญิงสาวยังยืนจ้องหน้า เพื่อมองใบหน้าอันหล่อเหลาของคุณหมอหนุ่มท่านนี้ มือเรียวบางพลางขยับเก้าอี้โดยไม่ละสายตาจากใบหน้าของเขาเลย "หลังจากทานยาไปแล้วหนึ่งอาทิตย์ อาการอักเสบดีขึ้นมั้ยครับ” คุณหมอหนุ่มถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอนั่งลงเรียบร้อยแล้ว “ดีขึ้นบ้างแล้ว แต่มันก็ยังมีอาการ เจ็บ ๆ หน่วง ๆ อยู่เป็นบางครั้งค่ะ” “เออ..ขอโทษนะครับ ช่วงนี้คุณได้มีเพศสัมพันธ์หรือเปล่าครับ” “เอ่อ .. คือว่า... ค่ะ เพราะสามีดิฉันเขาไม่ค่อยยอม” “แล้วเวลาที่มีการสอดใส่ มีอาการเจ็บร่วมด้วยใช่มั้ยครับ” “ก็มีบ้างนะคะ” “แล้วประจำเดือนมาปกติมั้ยครับ” “ช่วงนี้ประจำเดือนมากะปริบกะปรอยแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเลยค่ะ แต่พอหายจากเป็นเมนส์แล้วเวลามีอะไรกับแฟน ก็มีเลือดปนออกมาด้วยค่ะ” “แล้วตอนนี้ประจำเดือนคุณหายหรือยังครับ” “หายแล้วค่ะ” “ถ้างั้น!!..หมอขออนุญาตตรวจภายในเพิ่มนะครับ” คุณหมอกำลังจะออกไปเรียกพยาบาลให้เข้ามาอยู่ในห้องด้วย แต่เหมือนว่าดาวิกาจะรู้ทันคุณหมอ “เออ!!..คุณหมอคะ!! ดิฉันขอตรวจกับคุณหมอแค่สองคนได้มั้ยคะ คือว่าดิฉันอาย ถ้าจะมีอีกคนเข้ามาอยู่ด้วย” “แต่ว่ามันเป็นกฎนะครับ” “ไม่เอาค่ะ ยิ่งอยู่หลายคน ดิฉันก็ยิ่งอาย” “อืม!.. “นะคะ...คุณหมอ” หมอดนัยคิดหนัก แต่วันนี้มีพยาบาลหน้าห้องแค่คนเดียวเขาก็เลยยอมตามที่ดาวิกาขอร้อง “งั้นก็ได้ครับ เดี๋ยวคุณไปเตรียมตัวให้พร้อมนะครับ” หญิงสาวถอดกระโปรงตัวเดิมออกและใส่ชุดคล้ายผ้าถุงที่ทางคลินิกเตรียมไว้โดยไม่ยอมออกไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ จนดนัยต้องรีบหันหลังทันที เปลี่ยนชุดเสร็จดาวิกาก็ขึ้นไปนอนบนเตียงพร้อมกับพาดขาไว้บนขาหยั่ง หญิงสาวนอนอ่าซ่าอยู่ ขณะที่หมอดนัยหันกลับมาก็เจอกับภาพที่ทำให้ใจของเขาว้าวุ่นอีกครั้ง หญิงสาวงามระดับแอร์โฮสเตส มานอนอ่าซ่าให้เขาดู แถมผ้าม่านก็ยังไม่ได้ดึงมากั้น หมอหนุ่มได้สติจึงรีบลากผ้าม่านมากันเอาไว้ เหมือนเธอพยายามจะอ่อยคุณหมอสุดหล่อท่านนี้อยู่ “คุณหมอขา วันนี้ดาไม่เอาครีมปากเป็ดได้มั้ยคะ” “ทำไมละครับ” “ดากลัวค่ะ ครั้งที่แล้วมันก็เย็นวาบเข้ามาจนสะดุ้งเลยค่ะ” “อาจจะต้องตรวจทั้งสองวิธีครับ แต่ตอนนี้หมอจะใช้นิ้วก่อนนะครับ” หมอดนัยสวมถุงมือยางเสร็จ จากนั้นก็สอดนิ้วสองนิ้วเข้าไปตรวจภายในช่องคลอดของเธอทันที เขาใช้มืออีกข้างกดเบา ๆ ลงบนท้องน้อย เพื่อตรวจดูขนาดและรูปร่างของมดลูก รวมถึงตรวจว่ามีตำแหน่งที่บวมหรือการเจริญเติบโตที่ผิดปกติหรือไม่ “ถ้าเจ็บตรงไหนบอกผมนะครับ” “ค่ะ...อื้มมม คุณหมอขา อื้อ ๆ ” “เจ็บหรือครับ” คุณหมอทำหน้าตกใจที่เธอร้องครางแบบนั้น “เบา ๆ นะคะคุณหมอ ดาเสียวมากเลย..อื้ม ๆ ลึกอีกสิคะ คุณหมอขา” “เออ..เออ..แปบนะครับ” คุณหมอตกใจกับเสียงร้อง จึงรีบถอนนิ้วที่สวมถุงมือยางออกทันที “เดี๋ยวคุณหมอขอสอดครีมเข้าไปด้านในนะครับ” “เดี๋ยวก่อนค่ะ..คุณหมอ!..” “ดา...ขอดูขนาดก่อน” “นี่ไงครับ...ไม่ใหญ่ครับ ขนาดกลาง ๆ” คุณหมอรีบยื่นให้หญิงสาวที่นอนอยู่ดูขนาดของครีมปากเป็ด “คะ งั้นดาเอาขนาดเท่า ๆ กับของคุณหมอนะคะ” “........” คุณหมอถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย เมื่อเจอคำพูดแบบนี้เข้าไป ในหัวตื้อไปหมด หมอดนัยพยายามสลัดความคิดบ้า ๆ และคำพูดของเธอออกจากหัวแล้วหันมาทำมาสมาธิกับงานตรงหน้า "อย่าคิดมากสิคะคุณหมอ ดาแค่ล้อเล่นเอง" “ช่องคลอดของคุณ มีอาการอักเสบแค่นิดเดียวนะครับ..ทานยาต่ออีกสองสามวันก็น่าจะหายเป็นปกติแล้วครับ” ดนัยตรวจเสร็จก็รีบบอกให้ดาวิกาลงจากเตียงมาเปลี่ยนชุดของเธออย่างเดิมแล้วมานั่งฟังคุณหมออธิบาย “เบื้องต้นหมอจะให้ยา อีกตัวหนึ่งไปแทนนะครับ และช่วงนี้คุณไม่ควรมีเพศสัมพันธ์นะครับ” เธอเอาแต่จ้องหน้าคุณหมอจนไม่ได้ฟังในสิ่งที่เขาอธิบาย แต่ก็ยังมีสติเหลือพอที่จะพูดเรื่องของเธอ แต่เธอก็ได้แค่พีมพำเบา ๆ เท่านั้น "คุณว่าอะไรนะครับ" “คือว่า...ดิฉันเพิ่งแต่งงานค่ะ เกรงว่า..” “เรื่องนั้น ผมว่าคุณดาวิกาต้องคุยกับสามีคุณให้เข้าใจนะครับ เพราะตอนนี้อาการอักเสบมันใกล้จะหายแล้ว” “............” หญิงสาวมองหน้าคุณหมอเหมือนจะพูดอะไร แต่เธอก็เลือกที่จะไม่พูด “เดี๋ยวคุณดาวิกาเชิญรับยาข้างนอกได้เลยนะครับ” คุณหมอรีบตัดบท เพื่อสลัดความคิดบ้า ๆ ออกจากหัวสมอง เธอช่างสวยถูกใจเขาจริง ๆ ให้ตายสิ “ขอบคุณค่ะ” ดาวิกาออกไปรับยาข้างนอก พอเสร็จเธอก็กลับไปทันที เมื่อตรวจดาวิกาเสร็จ หมอดนัยก็รีบเดินออกมาคุยกับแพรพลอยที่เคาน์เตอร์กรอกประวัติและรับยาด้านหน้า “คุณพลอยครับ วันนี้คุณรสไม่มานะครับ” “อ่าว แล้วคุณรสไปไหนเสียละคะ” “เขาไม่สบายครับ” “ว่าแต่วันนี้ผมจะจ้างพลอยไปดูแลคุณพ่อผมที่ป่วยติดเตียงแทนคุณรส คุณสนใจมั้ยครับ” “สนใจค่ะ ที่ไหนเหรอคะ” “ที่บ้านผมเองครับ” “ได้ค่ะ.." แพรพลอยยิ้มหวานส่งให้คุณหมอ "เงินเดือนที่ผมตกลงกับคุณรสไว้ เดือนละ 30000บาท คุณพลอยโอเคมัยครับ” แพรพลอยที่มีใจให้คุณหมออยู่แล้วจึงไม่ปฏิเสธ และต่อให้มันจะน้อยกว่านี้เธอก็จะไม่ปฏิเสธเขาอยู่ดี “ค่ะ” แพรพลอยดีใจที่จะได้ไปบ้านคุณหมอท่านนี้ เพื่อว่าจะได้มีโอกาสสานสัมพันธ์กันบ้าง “เออ แล้วพลอยต้องทำอะไรบ้างคะ” ระหว่างฟังหมอหนุ่มอธิบายรายละเอียดแพรพลอยก็เคลิ้มไปกับความหล่อและน้ำเสียงทุ้มนุ่มไพเราะเสนาะหูของคุณหมอหนุ่ม พอสติกลับคืนมาจึงเอ่ยถามกลับไปบ้าง “ก็เช็ดตัว เปลี่ยนชุด ป้อนยา พานั่งรถเข็นบ้าง ประมาณนี้ครับ” “โอเคค่ะ พลอยรับงานนี้” “ขอบคุณครับ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม