ซาไม ถูกพามารักษาตัวที่กระโจมของนางโดยมี บาร์ยามาคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง บาร์ยามาที่มีสีดวงตาเหมือนกับพี่ชาย นางนั้นมิได้เป็นเหมือนกับสตรีนางอื่น ๆ แต่นางนั้นมีฝีมือในการต่อสู้ไม่ต่างจากบาตาร์ผู้เป็นพี่ชายของนางเลย และด้วยเหตุนี้ บาตู จึงให้ บาร์ยามา อยู่ดูแล ซาไมอย่างใกล้ชิดเพราะกลัวว่า นางจะหนีไปอีก ข้างนอกนั้นอันตรายรอบด้าน แต่ ซาไม ไม่เคยเห็นในความหวังดีของเขา บาตาร์ เจ็บปวดใจทุกครั้งที่เห็น บาตู อยู่ใกล้ ๆ และเอาใจใส่ ซาไม เป็นพิเศษ แต่เขาไม่สามารถที่จะแสดงออกให้ใครรู้ได้ ความรักที่เขามีให้กับ บาตู นั้นทำได้แค่เพียงคอยปกป้องดูแลเขาไม่ให้ใครมาทำร้าย บาตู ผู้เป็นดวงใจของเขา ซาไม ฟื้นขึ้นมาในอีกสามวันผ่านไป
“ท่านเป็นเยี่ยงไรบ้าง?...ต่อไปนี้ท่านไม่สามารถใช้ท่านพ่อมาต่อลองกับข้าได้อีกแล้ว”
“อย่าลุกขึ้นไม่เยี่ยงนั้นแผลของเจ้าจะปริ ถ้าหากว่าข้าสามารถทำให้เจ้าได้พบกับ กันตุลกาได้ เจ้าจะมอบชีว
