พายุหิมะที่โหมกระหน่ำได้พัดผ่านไปแล้ว หิมะได้เริ่มบางเบาลงไป แต่ทว่าพายุอารมณ์ที่กำลังโหมกระหน่ำอยู่ภายใน ยังไม่มีทีท่าว่าจะจบลง
“อื๊อ...อ๊า...อืม...ซีด”
เสียงครางที่หวานใสทำให้ บาตู กระหยิ่มยิ้มชอบใจที่สามารถเอาชนะสตรีที่อยู่ใต้ร่างของเขาได้ โพรงสวาทตอดรัดขมิบแน่นจนทำให้ตัวตนของเขารู้สึกอึดอัดแต่มันกลับทำให้เขายิ่งมีความสุขสมจนทนไม่ไหว ปลดปล่อยความสุขออกมาเป็นธารน้ำสีขุ่นข้นเข้าร่างกายของนางไป
“อา....อืออออ”
“แก้มัดให้ข้าก่อนสิ ข้าหนาวอยากได้อาภร”
บาตู ขยับเข้ามาใกล้ ๆ เพื่อแก้มัด ให้นาง สายตาคมที่จาบจ้วงโลมเสียคู่นั้นของเขาทำให้ ซาไม รู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆอย่างบอกไม่ถูก หัวใจเต้นแรงจนควบคุมไม่ได้ เสียงกระเส่าแผ่วเบาของเขาที่กล่าวกับนางยิ่งทำให้ ซาไม หน้าแดงก่ำร้อนผ่าวขึ้นมา ทันใด
“สวมใส่ทำไม เพราะข้าจะทำเรื่องอย่างว่าอีกเมื่อข้าต้องการ เสียเวลาปลดถอด”
บาตู ปล่อยให้ซาไมนอนอยู่เพียงคนเ
