ยับยั้งชั่งใจบ้าง กลัวใจแกจริงๆ
1294 คำ
เมื่อรับประทานอาหารเย็นเสร็จ เนื้อแพร เหมราช และพ่อแม่ของเหมราชก็มานั่งพูดคุยดูรายการทีวีกันที่ห้องรับแขกของบ้าน ตอนนี้คุณอุษาและสามีย้ายลงมานอนห้องรับรองแขกข้างล่าง เพราะสะดวกกว่าไม่ต้องขึ้นลงบันได
"คุณป้าขาแล้วคุณหมอนัดอีกทีวันไหนคะ" เนื้อแพรถามอุษาด้วยความเป็นห่วง
"อีก3วันลูก นัดอีกทีวันอังคาร" อุษาบอกเนื้อแพร
"อ๋อค่ะ วันอังคารแพรมีเรียนตอนบ่ายค่ะ แพรพาคุณป้าไปหาหมอเองก็ได้นะคะ" เนื้อแพรบอกคุณอุษา
"ขอบใจลูก แต่วันอังคารพ่อเหมเขาจะพาไปเอง หนูเรียนหนังสือเถอะลูก" อุษาบอกว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยท่าทางยิ้มแย้ม
"เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะคุณป้า แพรซื้อองุ่นแดงมาเดี๋ยวแพรไปล้างแล้วยกมาให้คุณลุงคุณป้านะคะ" เนื้อแพรพูด
"อ้าว ให้แค่พ่อกับแม่กินเหรอ แล้วพี่ละให้กินหรือเปล่า" เหมราชพูดขึ้น
"เอ่อ! ก็ให้ทุกคนนั่นแหละค่ะ แพรไปยกมานะคะ" เนื้อแพรพูดและรีบลุกขึ้นเดินเข้าครัวไป พ่อของเหมราชจึงได้ทีแซว ลูกชายของตัวเอง
"ไงไอ้เสือ ชอบหนูแพรเขาแล้วหรือ อีกปีกว่านะกว่าเขาจะเรียนจบ ยับยั้งชั่งใจไว้บ้างนะลูกนะ พ่อละกลัวใจแกจริงๆ" สิงหราชพูดกับลูกชายอย่างคนที่อ่านใจลูกชายออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่
"กลัวใจอะไรเหรอพี่สิงห์" อุษาถามสามี
"ก็กลัวมันจะไปทำหนูแพรท้องก่อนแต่งนะสิ สาดูตามันสิพี่ละไม่ไว้ใจมันเลย" สิงหราชบอกกับอุษาเบาๆ
"อ๋อ ก็ดีนะสิคะ" อุษาตอบสามีเบาๆด้วย
"โธ่พ่อครับ แม่ครับ ล้อผมอยู่ได้" เหมราชพูด
"แล้วยังไงตาเหม ถูกใจแกใช่ไหมล่ะคนนี้" แม่ของเหมราชถาม
"สวยแม่ แต่ดุมากตอนเย็นที่ขับรถมาก็ตีผม บอกจะไม่ยอมแต่งกับผม" เหมราชบอกแม่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนเย็น
"แล้วแกทำอะไรให้น้องโกรธล่ะตาเหม" แม่ของเหมราชถาม
"แค่เรียกเขาว่าเมียแค่นั้นเองแม่ ยังไงก็ต้องเป็นเมียผมอยู่แล้ว เรียกเมียมันผิดตรงไหน" เหมราชพูด
"เมียเลยเหรอเจ้าเหม" พ่อของเหมราชถาม
"ครับเท่านั้นแหละ ทั้งด่าทั้งทุบผมเลย ดุยังกะหมาเลยพ่อ" เหมราชบอกพ่อของตัวเอง
"หนูแพรเขาด่าแกว่ายังไงละ" พ่อของเหมราชถามอีก
"ก็ด่าว่าไอ้แก่โรคจิต ฉันไม่แต่งงานด้วยหรอกสกปรก" เหมราชบอกพ่ออย่างแค้นเคืองใจ
"ดีนะที่หนูเนื้อแพรไม่กระโดดรถหนีกลับบ้าน" แม่ของเหมราชพูดบ้าง
"ใครบอกละครับแม่ โวยวายจะกลับบ้านไปฟ้องพ่อให้ถอนหมั้นผม ผมก็เลย...."เหมราชยังเล่าไม่ทันจบเนื้อแพรก็เอาองุ่นแดงมาเสิร์ฟพอดี
"องุ่นแดงมาแล้วค่ะคุณลุงคุณป้า ลองชิมดูสิคะ หวานมากค่ะ" เนื้อแพรคุยกับพ่อและแม่ของเหมราช
"อ้าว ชวนแต่ว่าที่พ่อผัวแม่ผัว แล้วไม่ชวนว่าที่ผัวหรือครับผม" เหมราชแกล้งพูดล้อให้เนื้อแพรโกรธ แล้วก็ไม่ผิดหวังเหมราชได้ค้อนตาคมกลับมาทันที
"ป้าสาดูลูกชายป้าสาสิคะ พูดจาเถื่อนๆแบบนี้กับแพรตลอด แพรรักป้าสานะคะ แต่ดูลูกชายป้าสาสิคะแพรไม่อยาก แต่ง...." เนื้อแพรจะบอกว่าไม่อยากแต่งงานกับคนเถื่อนๆแบบนายหัวแต่โดนแบรกเสียก่อน
"ต้องแต่งพี่ไม่ยอมเป็นหม้ายขันหมากหรอกนะ เสียหายหมดขายไม่ออกกันพอดี ผมไม่ยอมนะแม่" เหมราชแกล้งพูดกับแม่ของตนทำให้ดูเป็นเรื่องตลก
"เดี๋ยวนะคะ แพรต้องเป็นฝ่ายพูดประโยคเมื่อกี้หรือเปล่าคะ ดูสิคะคุณลุงสิงห์ลูกชายคุณลุงเหลือเกินจริงๆเลย" เนื้อแพรหันไปฟ้องสิงหราช
"ขี้ฟ้องจริงๆเลย" เหมราชยิ้มอย่างเอ็นดูแม่คนสวยตาคมของเขาเสียจริง
"เอาละๆพ่อว่า แกหยุดแกล้งน้องเถอะเจ้าเหมแล้วไปนอนได้แล้วพรุ่งนี้ต้องไปประชุมกับพ่อที่สมาคมตั้งแต่เช้า" สิงหราชบอกลูกชาย
"ใช่ลูก แม่ก็ว่าอย่างนั้นนะให้หนูแพรขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าพักผ่อนได้แล้ว แม่ก็เริ่มง่วงนอนกินยาแล้วมันง่วงนอนจัง เหมพาน้องไปส่งข้างบนหน่อยแล้วกัน พ่อกับแม่นอนห้องรับรองแขกข้างล่างแล้ว เดินขึ้นบันไดไม่ไหวแล้ว" อุษาบอกลูกชาย
"เอ่อ ไม่ต้องไปส่งแพรหรอกค่ะแพรไปเองได้" เนื้อแพรพูดขึ้น
"วันนี้ผมจะนอนที่นี่ครับพ่อขี้เกียจเดินไปนอนเรือนเล็ก ไปน้องแพรขึ้นห้องไปนอนกัน" เหมราชบอกพ่อและแกล้งชวนเนื้อแพรขึ้นห้อง
"เจ้าเหม เดี๋ยวเถอะ ไม่ต้องกลัวนะหนูแพรขึ้นไปพักผ่อนเถอะลูกป้าจะจัดการให้เอง" อุษาเอ็ดเหมราชและพูดให้เนื้อแพรสบายใจ
"อ้าวได้ยินแล้วก็ลุกขึ้นสิครับคุณหนูเนื้อแพร พี่ไม่ทำอะไรแพรหรอก" เหมราชพูดยิ้มๆ
"คุณลุงคุณป้าฝันดีนะคะแพรขึ้นไปนอนก่อน" เนื้อแพรพูด
"จ้ะลูกไปนอนเถอะ" อุษาพูด
เนื้อแพรเดินตามหลังเหมราชขึ้นไปข้างบนห้องนอน เมื่อเดินมาถึงหน้าห้องเหมราชก็หยุดเดินกะทันหันทำให้เนื้อแพรชนกับร่างใหญ่ของเหมราช
"อุ๊ย!....." เนื้อแพรชนแผ่นหลังของเหมราชจนเกือบจะล้มหงายหลัง
"น้องแพร เจ็บหรือเปล่า" เหมราชถาม
"ไม่ค่ะ ไม่เจ็บ พี่จะหยุดทำไมไม่บอกละคะ อยู่ดีๆก็หยุดเฉยๆ" เนื้อแพรบ่นเหมราช
"ก็ถึงห้องนอนแพรแล้ว หรือแพรจะไปนอนกับพี่ห้องโน่นละ ได้นะ ไปไหมครับ" เหมราชถาม
"บ้าใครจะไปนอนกับพี่เหมกันละคะ ถอยออกไปสิแพรจะได้เข้าห้อง" เนื้อแพรพูด
"ไม่บอกฝันดีพี่ก่อนหรือไง น้อยใจ" เหมราชแกล้งพูด
"ฝันดีคะ ถอยสิคะ" เนื้อแพรบอกนายหัว
"น่ารักจริงแฟนใคร ว่าแต่จะไม่ไปนอนกับพี่จริงๆเหรอครับ" เหมราชยังคงพูดจากวนประสาท
"หลีกไป ถ้าพี่ทำอะไรแพร แพรจะฟ้องคุณป้า" เนื้อแพรขู่
"กลัวจัง ฝากไปฟ้องเยอะๆนะ รวบกับเมื่อตอนเย็นด้วยก็ดี" พูดเสร็จเหมราชก็คว้าเอวบางของว่าที่เมียมาบดจูบทันที
"ปล่อ... ปล่อยแพร" เนื้อแพรขัดขืนและดิ้นหาทางเอาตัวรอดแต่สู้แรงเหมราชไม่ได้ต้องยอมให้เหมราชจูบและปล่อยเอง
"ฝากเล่าแม่ให้ละเอียดนะ จะได้รีบแต่ง ฮ่าๆๆ" เหมราชหัวเราะอย่างอารมณ์ดีและเดินเข้าห้องนอนของตนเองไป
"ฝากไว้ก่อนเถอะ ฉันไม่ยอมคุณแน่" เนื้อแพรพูดอย่างแค้นเคืองเหมราช และเดินเข้าห้องนอนไป
เมื่ออาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว เนื้อแพรจะนอนแต่ก็นอนไม่หลับเพราะแปลกที่นอนเลยหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาคุยไลน์กับเพื่อน และดูเสื้อผ้า แฟชั่นสีทาเล็บใน IG จนข้อความไลน์เด้งขึ้นมา
"คิดถึงพี่จนนอนไม่หลับเลยเหรอจ๊ะน้องแพร" เหมราชพิมพ์ไลน์มาแต่เนื้อแพรไม่ตอบและแอบคิดไปเองว่า เหมราชคงกำลังคุยอยู่กับแม่นมโตทั้งหลายของเขาอยู่และเก็บความไม่พอใจเอาไว้
- ผู้เขียน
