เอาคืน กาแฟใส่น้ำส้ม (สายชู)

1215 คำ
    "แพรพี่รู้นะว่าแพรยังไม่นอน ถ้าแพรไม่คุยกับพี่ พี่จะไปคุยด้วยที่ห้อง" เหมราชขู่แต่เนื้อแพรเฉยไม่ยอมพิมพ์ตอบกลับมา     "น้องแพร พอดีพี่มีกุญแจสำรองบ้านหลังนี้ทุกห้องเลย" เหมราชถ่ายรูปกุญแจสำรองไปให้เนื้อแพรดู เนื้อแพรเริ่มกลัวว่าตนเองจะไม่ปลอดภัยเลยยอมตอบไลน์     "แพรแปลกที่นอนเลยนอนไม่หลับ กำลังดูIGอยู่เดี๋ยวจะนอนแล้ว พี่เหมต้องไปทำงานแต่เช้านะคะนอนได้แล้วค่ะ" เนื้อแพรเตือนเหมราช ยอมพิมพ์ตอบกลับไปอย่างเลี่ยงไม่ได้     "ครับ แพรก็รีบนอนนะครับคนดี" เหมราชพิมพ์คำพูดหวานๆใส่ แต่เนื้อแพรกลับเบ้ปากใส่     "เชอะคงถนัดพูดสินะ ไอ้คำหวานๆ เอาไว้ล่อเหยื่อที่อื่นเถอะค่ะ แต่ไม่ใช่ฉันแน่ไอ้หน้าหนวด" เนื้อแพรพูดกับตัวเองแต่ไม่ได้พิมพ์ลงไปในไลน์ แต่พิมพ์สั้นๆตอบกลับไปแทน     "ค่ะ แพรนอนแล้วนะ" เนื้อแพรพิมพ์ตอบกลับไป และพยายามข่มตาให้หลับลง       เช้าของวันใหม่เนื้อแพรตื่นมาในตอนเช้า เข้าครัวไปช่วยแม่บ้านทำข้าวต้มกุ้ง เตรียมกาแฟและน้ำส้มคั้น     "แม่อาบทำไมวันนี้ข้าวต้มกุ้งมันรสชาติเปลี่ยนไปนะฉันว่า"สิงหราชพูดกับแม่บ้าน     "อ๋อ วันนี้อาบไม่ได้ทำเองหรอกค่ะคุณท่าน คุณแพรเธอทำเองเลยค่ะ"แม่อาบบอกทุกคน     "อ้าวหนูแพรทำเองหรอกหรือ ก็ว่าอยู่รสชาติแบบนี้คุ้นๆ สูตรแพรนวลแม่ของหนูป้านึกออกแล้ว"อุษาพูด     "ป้าอาบ แล้วกาแฟดำผมละครับ" เหมราชถาม     "คุณแพรเตรียมให้แล้วเหมือนกันคะ ป้าไปยกมาเลยนะคะ" แม่อาบบอกเหมราช     "ครับ ขอบคุณนะครับน้องแพร"เหมราชหันมาขอบใจเนื้อแพร เนื้อแพรยิ้มรับน้อยๆ แล้วหันไปบอกอุษา     "แพรคั้นน้ำส้มไว้ให้คุณป้าด้วยค่ะ ให้แม่อาบยกมาทีเดียวพร้อมกาแฟคุณลุงเลย ของคุณลุงเป็นกาแฟดำน้ำตาล1ช้อนนะคะ" เนื้อแพรพูดสีหน้ายิ้มแย้ม     "ขอบใจมากลูก น่ารักจริงๆเลย แล้วตื่นเช้าหนูไม่ง่วงเหรอลูก"อุษาถามเนื้อแพร     "ปกติแพรตื่นเช้ามาเล่นโยคะทุกวันอยู่แล้วค่ะ" เนื้อแพรบอกอุษาพอดีกับที่ป้าอาบเอากาแฟและน้ำส้มคั้นมาเสิร์ฟ     "อร่อยมากลูก น้ำส้มคั้น สดชื่นมาก" อุษาพูดชมลูกสะใภ้     "กาแฟลุงก็อร่อยมากจริงๆ สงสัยแม่อาบจะตกงานแล้วกระมัง" สิงหราชพูดชมเนื้อแพรและล้อแม่อาบด้วย เหมราชเห็นดังนั้นก็ยกถ้วยกาแฟขึ้นดื่มบ้าง     "พรวด...แคกๆ" เหมราชพ่นกาแฟพรวดและสำลักจนหน้าแดงไปหมด     "แพร ทำไมกาแฟมันถึงได้เปรี้ยวยังกะใส่น้ำส้มสายชูละ" เหมราชถาม     "อุ๊ย! ตายจริงแพรหยิบขวดไซรัปผิดแน่ๆ เลย สงสัยคงจะรีบไปหน่อยค่ะ ให้ป้าอาบชงให้ใหม่แล้วกันนะคะ แพรขอโทษ    จริงๆค่ะ" เนื้อแพรพูดอย่างรู้สึกผิด แต่แววตานั้นแสดงว่าสมน้ำหน้านายหัวอย่างชัดเจน     "ไม่ต้องแล้วผมไปดื่มที่สมาคมแทน ฝากไว้ก่อนเลยนะคุณหนูเนื้อแพร" เหมราชพูดให้เนื้อแพรได้ยินกันแค่สองคน     "เอาละๆ อิ่มแล้วก็ไปกันเถอะเจ้าเหม เดี๋ยวจะไปสมาคมสาย" สิงหราชบอกลูกชาย     "ครับพ่อ" เหมราชรับคำและออกไปสตาร์ทรถยนต์ส่วนตัวรอผู้เป็นพ่อทันที     ตลอดทั้งวันของวันนี้เนื้อแพรก็อยู่เป็นเพื่อนคุณอุษา ชวนคุยเรื่องแฟชั่น ดารา เรื่องสัพเพเหระ จนเกือบได้เวลาอาหารเย็น เนื้อแพรจึงถามอุษาว่าเมื่อเย็นอุษาอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมเนื้อแพรจะทำให้กิน     "คุณป้าขาตอนเย็นอยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ" เนื้อแพรถามอุษา     "ป้าอยากกินน้ำพริกกะปิ ปลาทูทอดน้ำปลา หนูแพรทำให้ป้ากินหน่อยนะ เจ้าเหมเองก็ชอบ" อุษาบอกว่าที่ลูกสะใภ้     "ได้สิคะคุณป้า งั้นแพรขออนุญาตไปเข้าครัวก่อนนะคะ" เนื้อแพรยิ้มรับ และเข้าครัวไปทำน้ำพริกกะปิ ปลาทูทอดน้ำปลา ผักกูดลวกกะทิ ใบเหลียงผัดไข่ และมีผักเคียงอีกหลายอย่าง     "อือหื้อคุณแพร หอมออกไปยั่วน้ำลายนายหญิงแล้วละคะ" ป้าอาบพูดขึ้นขณะที่กำลังช่วยเป็นลูกมือให้เนื้อแพร     "ค่ะป้าอาบ แพรทอดปลาทูเสร็จแล้ว กะปิห่อใบตองย่างไฟสุกแล้วหรือยังคะ แพรจะตำน้ำพริกต่อเลยค่ะ" เนื้อแพรถาม     "เสร็จแล้วค่ะคุณแพร พริก หอมแดง กระเทียม น้ำตาลมะพร้าว มะนาว มะเขือพวง กะปิยางไฟพร้อม คุณแพรตำได้เลยค่ะ นายหญิงนี่โชคดีนะคะคุณแพร" ป้าอาบบอกกับเนื้อแพร     "โชคดียังไงหรือคะ ยังเจ็บขาอยู่เลยนะคะ" เนื้อแพรถามป้าอาบงงๆ     "ไม่ใช่เรื่องล้มเจ็บขาคุณแพร ป้าหมายถึงมีลูกชายทั้งหล่อทั้งเก่ง นายหัวสิงหราชก็อยู่ในโอวาท นี่ได้คุณแพรมาเป็นสะใภ้อีก สวยก็สวยทำกับข้าวยังเก่งอีก" ป้าอาบอธิบายถึงความโชคดีของคุณอุสา     "อ๋อ! ค่ะแพรเข้าใจแล้วค่ะ คุณลุงน่ารักนี่เห็นด้วยมากๆค่ะ แต่นายหัวเหมราชหล่อนี่ขอคิดก่อนนะคะ" เนื้อแพรจะแอบนินทานายหัวเหมราชกับป้าอาบ แต่ไม่ทันได้นินทานายหัวเหมราชก็พูดขัดขึ้นเสียก่อน โดยนายหัวได้มายืนแอบมองเนื้อแพรทำกับข้าวอยู่สักครู่แล้ว     "ทำไมต้องคิดนานขนาดนั้นเลยหรือแพร" นายหัวเหมราชพูดขึ้น     "อุ๊ย!... ตกใจหมด พี่เหมกลับมาแล้วหรือคะ แล้วมายืนแอบฟังอยู่นานแล้วยังละคะ" เนื้อแพรถามนายหัวอย่างเป็นเรื่องปกติ ไม่ได้แสดงอาการตกใจหรือรู้สึกผิดที่แอบว่านายหัว     "ก็มาสักพักแล้ว ทันได้ยินว่าแพรกำลังจะนินทาพี่นั่นแหละ" นายหัวพูด     "ค่ะ แล้วเข้ามาทำไมละคะออกไปรอข้างนอกเถอะค่ะในครัวมันร้อน แพรตำน้ำพริกจะเสร็จแล้ว" เนื้อแพรบอกเหมราช      "พี่อยากได้น้ำส้มคั้น แม่บอกว่าแพรทำไว้ตอนเที่ยง แพรยกไปให้พี่ข้างบนหน่อยนะ พี่จะขึ้นไปอาบน้ำพรางๆ แพรทำกับข้าวเสร็จ ให้ป้าอาบจัดโต๊ะอาหารเย็นได้เลย แพรก็ขึ้นไปอาบน้ำอยู่แล้วถือแก้วน้ำส้มไปให้พี่ข้างบนด้วยเลยจะได้ไม่เสียเวลา" เหมราชบอกเนื้อแพร     "อยู่ในตู้เย็นให้ป้าอาบรินใส่แก้วให้เลยก็ได้" เนื้อแพรบอกเหมราช     "ไม่เอาพี่อยากขึ้นไปอาบน้ำให้ตัวเย็นก่อนวันนี้ในสวนยางร้อนมาก พี่อยากกินเย็นๆหลังจากอาบน้ำเสร็จ เอาขึ้นไปให้ด้วยนะอย่าลืมนะแพร"เหมราชกำชับ     "ค่ะก็ได้ พี่ไปอาบน้ำเถอะค่ะ" เนื้อแพรพูดตัดบทและหันมาสนใจตำน้ำพริกตรงหน้าต่อ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม