17:50 น.
ไม่ใช่แค่วัดตัวและเลือกแบบเท่านั้น เขากับน้ำฟ้าใช้เวลาอยู่ในร้านของวาริชทั้งวัน เพราะยัยตัวเล็กเกิดถูกใจ อยู่ให้วาริชสอนอะไรเกี่ยวกับการทำชุดทั้งวัน เพื่อจะเอาไปต่อยอดทำชุดสุดท้ายส่งอาจารย์ประจำภาควิชาที่เรียนอยู่ เขาคิดถูกที่พาเธอมาที่นี่ เพราะยัยตัวเล็กดูมีความสุขมาก ยิ้มไม่หุบและพูดไม่หยุด ขนาดเขาพาตัวออกมาจากร้านของวาริชได้สักพักแล้ว น้ำฟ้าก็ยังพูดเรื่องของวาริชอยู่ตลอด
“กินน้ำไหม?”
ปืนใหญ่หยิบขวดน้ำในรถยื่นให้คนข้างๆ จากนั้นก็เหยียบคันเร่งต่อ เพราะไฟเขียวแล้ว เขารู้สึกว่าระหว่างเธอกับเขาช่องว่างมันเริ่มน้อยลง น้ำฟ้าเองก็ดูเกร็งน้อยลง ถือว่าตอนนี้เธอกับเขาอยู่ในระยะที่ดีเลย
“หิวไหม?”
“นิดๆค่ะ แล้วพี่ปืนหิวไหมคะ”
เพราะเขาพาเธอมาเรียนรู้อะไรแบบนี้กับพี่วาริชหรอกนะ เธอถึงอยากเอาใจเขาบ้างด้วยการเรียกเขาว่าพี่ ถ้าเขาทำดีกับเธอแบบนี้ เธอก็อยากพูดดีๆกับเขาเหมือนกัน
“หิว! แ
