“คุณไม่รู้หรือไงว่าที่นี่ที่ไหน ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้!” หญิงสาวตวาด สีหน้าเครียด
“ถ้าคุณยอมไปกับผมดี ๆ มันคงไม่เป็นแบบนี้”
“สุดท้ายก็ทำเหมือนฉันผิด ฉันไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจหรือไง ว่าอยากทำอะไร เราสองคนไม่มีความเกี่ยวข้องกัน คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งให้ฉันทำตามความต้องการของคุณ!”
เขาก้าวเข้าใกล้ อโรชาถอยหลังสีหน้าตื่นตระหนก
“สิทธิ์ของความเป็นผัวไง หรือผมไม่ใช่!”
ดวงตาเรียวเบิกกว้าง ง้างมือหมายฟาดคนตรงหน้า แต่เขากลับยืนท้าทาย หากลงมือ คงเกิดเรื่องขึ้นแน่ ชักมือกลับจ้องมองอีกฝ่ายแววตาแข็งกร้าว
“อย่ามายุ่งกับฉันอีก!” เธอบอกเสียงแข็ง
“ทำไมผมต้องทำแบบนั้น”
หญิงสาวเม้มริมฝีปาก ไม่เข้าใจเลย อยากหนีให้พ้น แต่ดูเหมือนยิ่งกลับเข้าสู่วังวนเดิม ต้องทำยังไง เขาถึงไม่มายุ่งวุ่นวายกับเธออีก สูญเสียมากพอแล้ว
“ฉันแค่อยากอยู่อย่างสงบ ทำไมคุณต้องยุ่งกับฉันด้วย”
“ผมถือว่าคุณเป็นพนักงานของผม ผมเลื่อนตำแหน่
