นพรุจมองภาพตรงหน้า แล้วหรี่ตามอง เห็นอดีตคนรักกำลังเดินมายังรถ พร้อมกับผู้ชายอีกคน ซึ่งรู้ดีว่าเป็นใคร หัวใจมันเจ็บปวดขึ้นมา เมื่อที่ตรงนั้น เป็นเขาที่เคยอยู่ หลับตาฝั่งความแค้นไว้ในอก ทำไมต้องลงเอ่ยเช่นนี้ด้วย ถ้าหากเขาไม่ตัดรอนเธอในวันนั้น คงไม่ต้องทรมานเช่นนี้
รถเคลื่อนออกจากลานจอดรถ นพรุจขับตามในทันที แล้วจอดขวาง รถเบรกกะทันหัน อโรชาชะงักมองแฟนตัวเองสีหน้าสับสน
“เกิดอะไรขึ้นคะ” เธอถาม
ราชินทร์หรี่ตามอง เห็นลูกน้องเปิดประตูลงไป เผชิญหน้ากับคนขับรถอีกคัน ก่อนที่ชายคนนั้นจะมาเคาะกระจกรถ
“โรส! มาคุยกับผมหน่อยได้ไหม โรส!” เขาร้องเรียก วศินลงจากรถอีกคน
“คุณกำลังทำอะไรครับ”
นพรุจหันมอง “ผมต้องการคุยกับโรส”
“แต่คุณโรสบอกว่าไม่มีอะไรจะคุยกับคุณครับ เรื่องของคุณสองคนจบไปแล้ว”
“แต่ผมยังไม่จบ ผมรู้ว่าโรสยังรักผมอยู่!”
ริมฝีปากบางเม้มสนิท มองเขาแววตาหม่น เธอไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนรักเ
