คนตัวใหญ่ขบกรามแน่น เร่งจังหวะหนักขึ้นแรงขึ้น คนใต้ร่างสะท้านขนในกายลุกชัน
“ฉันไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว กรี๊ด!!” เธอส่งเสียงกรีดร้องออกมา
ก่อนที่เขาจะส่งแรงลงมาอีกสองสามครั้ง แล้วหยุดนิ่ง พร้อมครางในลำคอด้วยความพึงพอใจ จากนั้นจึงผละห่าง อโรชาทรุดกายลงนั่ง หายใจหอบสะท้าน เขาลุกยืนหยิบชุดคลุมมาสวม ก่อนโยนมันให้กับอีกคน อโรชารีบรับมาปกปิดร่างกายมือไม้สั่นไปหมด
คนตัวเล็กนั่งอยู่ที่เดิม กัดริมฝีปากด้วยความอดสู่ พอทุกอย่างผ่านพ้นกลับรู้สึกอับอาย เสียจนแทบอยากหนีหายจากตรงนี้ เธอคงไม่อาจมีหน้าไปเจอคนรักเก่าอีกแล้ว ครั้งแรกมันอาจเป็นความผิดพลาด ทว่าครั้งอื่นเธอเองกลับปล่อยให้คนคนนี้กระทำซ้ำรอยเดิม เหมือนอีกฝ่ายรู้ความคิด ยกยิ้มกว้าง
“คุณกำลังคิดว่าตัวเองไม่ดีใช่ไหม” เขาเปรยออกมา คนฟังกำมือแน่นในทันที
“ไม่ต้องมาคาดเดาความรู้สึกของฉันหรอก” เธอย้อนเสียงแข็ง
เขาหัวเราะในลำคอ แล้วลุกยืนตรงมาหา อโรช
