EP4.2 ll Check this video [2]
1282 คำ
PUNYA : ฉันไม่ไป
และแล้วมันก็วนลูปเดิม รูปชูสองนิ้วของอีตานั่นถูกส่งมาอีกแล้ว -_-^ ย้ากกก! ไอ้มึน ไอ้คนกวนประสาท TOT ฉันไปทำอะไรให้นายหา ตื้อเป็นบ้า! ฉันสบถด่าอีตาบ้านั่นอีกหลายร้อยคำและพยายามไม่ใส่ใจกับโทรศัพท์เพราะถ้าฉันหยิบมันขึ้นมาทีไร หงุดหงิดทุกที
ให้ตายเถอะ! เพราะเหตุการณ์วันนี้ทำให้ฉันสำนึกและไม่มีทางจะแตะเหล้าอีกแน่ๆตลอดชีวิต! สาบานได้เลย! มีคนเคยบอกว่าดื่มแล้วจะลืมเรื่องที่แย่ๆ ใช่สิ มันลืมแน่ๆ เพราะมันเจอเรื่องที่แย่กว่าแบบฉันนี่ไง!
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ฉันก็พยายามอยู่อย่างปกติสุขเสมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ถึงแม้จะมีผู้ชายสองตัวป่วนเข้ามาวนเวียนในชีวิตสักเท่าไหร่ ฉันก็พยายามสงบใจและมองข้ามมันไปซะ ทำเหมือนพวกเขาเป็นแมลงหวี่แมลงวันที่ไม่มีค่าพอให้สนใจ ฉันก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมแฟนเก่าฉันถึงพึ่งจะมาสำนึกและขอโทษเอาป่านนี้ และที่ไม่เข้าใจยิ่งกว่าคืออีตามึนนั่นติดใจอะไรฉันนักหนา แถมส่งมาทีไรเนื้อหามันก็...
(- -): 1112 KNK CONDO
โอเค บ้านนายขาดความอบอุ่นหรืออะไรคริส -_-^ ทำไมถึงทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโตแบบนี้ฟ่ะ! ฉันอุตส่าห์ย้ำชัดขนาดนั้นแล้วแท้ๆ หมอนี่ก็ยังไม่เข้าใจหรือแกล้งไม่เข้าใจก็ไม่รู้! ถึงฉันจะเสียดายบราเซียตัวนั้นขนาดไหนแต่ฉันไม่มีทางเอาตัวเองไปขึ้นเขียงถึงเตียงเขาแน่ๆ
“หยา เราจะกินอะไรกันดี” ยัยซีเพื่อนสุดเนิร์ดแต่ไม่เนิร์ดของฉันถามขึ้นขณะที่เรากำลังนั่งทานข้าวที่ร้านตามสั่งเจ้าประจำ ที่มีอาซิ้มแก่ๆเป็นเจ้าของร้าน ซึ่งพยายามจะยัดเยียดลูกชายให้ฉันอย่างออกนอกหน้า และแน่นอนว่าคำถามแรกที่เจอหน้าฉันก็มักจะ...
“หนูปั้น วันนี้ มีผัวรึยังอ่า อาเฮงเฮงลูกชายฉันฝากมาถามน่อ”
แง แง แง ทำไมอาซิ้มแกตรงซะจนขวานผ่าซากขนาดนี้ฟ่ะ T[]T ฉันเป็นสาวเป็นแส้นะเฟ้ย! ถามว่ามีแฟนรึยังอะไรแบบนี้ก็พอมั้ง นี่ถ้าไม่ติดว่าเคารพเนื่องจากเบ้าหน้าที่มีริ้วรอยบ่งบอกว่าอาซิ้มแกผ่านสมรภูมิมาหลายชั่วอายุคนแล้วละก็ ฉันอาจจะโวยกลับไปแล้วก็ได้ข้อหาละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัว!
“ยังค่ะยัง T_T”
“โอ้ ดีๆๆๆ ไหนอั๊วขอเบอร์หนูหน่อยสิ” ว่าแล้วอาซิ้มก็ควักมือถือรุ่นสงครามโลกขึ้นมาถือพร้อมรอยยิ้มกว้างมองฉันอย่างคาดหวัง นั่นมือถือหรืออาวุธ ดูจากขนาดเท่าลำแขนแล้ว ถ้าฉันไม่ให้ อาซิ้มคงตีหัวฉันแตกตายแหงๆ T^T
“เอ่อ...” ฉันอึกอักพลางนึกถึงหน้าอาเฮงเฮงของอาซิ้มที่ตัวอ้วนปุหน้ามันแผล่บแถมยังชอบมองฉันจนน้ำลายเยิ้มพร้อมตาตี่ๆที่หรี่มามองแบบหิวกระหายนั่นทำให้ฉันอยากจะบอกทันทีเลยว่า บร๊ายส์ -_-^
โอเค คนเราไม่ควรตัดสินคนที่ภายนอกใช่มั้ย? แต่สายตาที่อาเฮงเฮงนั่นทอดมามันดูโรคจิตสุดๆอ่ะ คือมันน่าสะพรึงจนปั้นหยารับไม่ได้ ฉันหันไปขอความช่วยเหลือจากซี ที่ทำหน้าแหยๆ แต่ก่อนฉันมักจะมากับคิมหันต์ อาซิ้มแกเลยไม่อะไร แต่พักนี้ฉันมาคนเดียวหรือไม่ก็มากับยัยซีบ่อยๆทำให้อาซิ้มแกรู้ว่าฉันเลิกกับคิมแล้ว และได้ใจรุกแทนลูกชายทันที
โอเค ฉันไม่น่าซื่อตอบตามความจริงไปเลย บางทีฉันควรจะตอบว่ามีผัวไปแล้วมากกว่า เอ๊ะ หรือจะบอกว่าฉันไม่พิศวาสผู้ชายดี เป็นชะนีที่รักในดนตรีไทยดีมั้ย? –O-;; ฉันกลอกตาไปมาก่อนจะดีดนิ้วเปาะเมื่อคิดไอเดียอะไรออก
หึหึหึ *_* ช่วยไม่ได้นะงั้นก็....
“0826978xxx ” ฉันกรีดยิ้มร้ายนัยน์ตาประกายแพรวพราวไปด้วยความเจ้าเล่ห์พลางกลั้นขำไว้อย่างเต็มที่เมื่อนึกถึงสีหน้าของอีตานั่น อุตส่าห์ให้เบอร์มา ไม่โทรไปก็เสียมารยาทใช่มั้ยล่ะ คริส ^O^/
ก๊ากกก! อยากจะหัวเราะให้ก้องโลก สมน้ำหน้าอีตาบ้า เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับปั้นหยา! ฉันร้ายกว่าที่นายคิดนะจะบอกให้ ฮิฮิ คราวนี้ไอ้หื่นสองตัวอย่างอาเฮงเฮงกับอีตาหน้ามึนนั่นก็เชิญคุยโทรศัพท์จีบกันเจ๊าะแจ๊ะไปเลยละกัน ได้ทองแบบไม่ต้องลุ้นโชคกับอิชิเตินไง! >O
“ว้าย อั๊วดีใจจังเลย ในที่สุดก็ได้เบอร์” อาซิ้มดี๊ด๊าอย่างสะดีดดิ้งก่อนจะกดมือถือรุ่นสงครามโลกนั่นยิกๆแล้วเก็บเข้ากระเป๋าและวิ่งไปทำกับข้าวต่อ ยัยซีเขม่นสายตามาทางฉันเล็กๆก่อนจะพูดเบาๆราวกับกระซิบ
“นั่นไม่ใช่เบอร์แกนี่?”
“แหงล่ะ แกคิดว่าฉันจะให้จริงๆเหรอ” ฉันแค่นหัวเราะแล้วนึกสะใจเล็กๆ
โอเค ฉันว่าฉันนึกอะไรสนุกๆออกแล้วล่ะ การแก้แค้นอีตานั่นด้วยการเอาเบอร์เขาไปโพสเว็บเกย์ก็ฟังเป็นเรื่องที่น่าสนและสาสมกับที่หมอนั่นจิ๊กแจ็คเสินฉันไป แต่ไหนๆก็ไหนๆ เอาไปขู่เล่นๆก่อนดีกว่า ดีไม่ดีอีตาบ้านั่นอาจจะรีบวิ่งแจ้นเอามาคืนฉันก็ได้ใครจะไปรู้ >O
“นี่แกขำอะไร?” ยัยซีมองหน้าฉันพร้อมกับม้วนผมสีดำสนิทของตัวเองเล่น ยัยนี่เป็นคนที่จัดอยู่ในระดับว่าหน้าตาดี ผิวขาวละเอียดและเบ้าหน้าออกไปทางญี่ปุ่น ตัวเล็ก บ้องแบ๊ว ใส่แว่น ลุคเด็กเรียนอะไรประมาณนั้น
แต่ถึงจะสวยขนาดไหน ก็สู้ฉันคนนี้ไม่ได้หรอกนะ ฮิฮิ >O
“เปล่า” ฉันอมยิ้มก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งไลน์ไปหาอีตามึนทันที
PUNYA : ฉันว่านายควรจะเอานั่นมาคืนฉันนะ ไม่งั้นนายจะโดนหนักแน่ๆ
ฉันนั่งจ้องจอสักพักก่อนที่มันจะขึ้นว่าอ่านแล้วแต่เขาไม่ตอบ อ๊ากกก! ไอ้คนชั่วช้า นี่นายกำลังเล่นสงครามจิตวิทยากับฉันใช่มั้ยฮะ?!? นิสัยแย่ที่สุด -^-! (ถึงฉันจะเคยทำก็เถอะ!)
PUNYA : เฮอะ ไม่รู้ล่ะ ถ้านายไม่เอามาคืนฉันภายในอาทิตย์นี้ละก็! เตรียมตัวรับสายจากพวกโรคจิตได้เลย!
ฉันพิมพ์พร้อมหัวเราะหึหึหึไปด้วยจนยัยซีเกาหัวแกรกๆและคิดว่าฉันประสาทไปแล้ว ฉันนั่งรอคำขอร้องอ้อนวอนอีตานั่นแต่เขากลับ...
(- -): 1112 KNK CONDO
กรี๊ดดด! ไอ้ผู้ชายงี่เง่า นายไม่เข้าใจเลยใช่มั้ยว่าฉันกำลังขู่อยู่นะเฟ้ย! ช่วยออกจากจักรวาลเล็กๆของนายแล้วมาสนใจสิ่งที่ฉันต้องการสื่อหน่อยได้มั้ยฮะ T^T เอ๊ะ หรือฉันต้องใช้ภาษามนุษย์ต่างดาวคุยกับนายรึเปล่าถึงจะรู้เรื่อง!
PUNYA : ฉันขู่นายอยู่นะ!!
(- -): ขู่?
ดูเหมือนเจ้าบ้านี่จะทำความเข้าใจภาษามนุษย์ยากซะเหลือเกิน ชะนีเพลียค่ะ -_-^
PUNYA : ใช่! ฉันจะเอาของของฉันคืน ถ้าฉันไม่ได้นายก็เตรียมวุ่นวายไว้ได้เลย
(- -): 1112 KNK CONDO
PUNYA : -_-^
(- -): มาเอาสิ
[2]
- ผู้เขียน
